Το απαλότερο πράγμα του κόσμου νικά το σκληρότερο πράγμα στον κόσμο.Το άυλο εισχωρεί στο αδιαχώρητο.Γι' αυτό γνωρίζω την αξία της απραξίας.Τη δίχως λόγια διδαχή και δίχως πράξη εργασία κατανοούν ελάχιστοι.
ΛάοΤσε
Ανένδοτοι οι χειμώνες.
Σκαλισμένοι με καλλιγραφία επιδειξία στο τίποτα.
Κι όμως
βρήκα ελπίδα στην αβρότητα της πεταλούδας
και στην απόλυτη απραξία του ονείρου.
Έγινα πολεμιστής.
Βρήκα γαλήνη
σε μια καινούρια γλώσσα.
Δεν με καταλάβαινα,
αλλά ποιος νοιάζεται...
Ήμουν ερωτευμένος.
Σκαλισμένοι με καλλιγραφία επιδειξία στο τίποτα.
Κι όμως
βρήκα ελπίδα στην αβρότητα της πεταλούδας
και στην απόλυτη απραξία του ονείρου.
Έγινα πολεμιστής.
Βρήκα γαλήνη
σε μια καινούρια γλώσσα.
Δεν με καταλάβαινα,
αλλά ποιος νοιάζεται...
Ήμουν ερωτευμένος.
Ο Δημήτρης Αθανασέλος γεννήθηκε στη Λάρισα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή ποιημάτων, αφηγημάτων και δοκιμίων. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά (Apodyoptes, Fractal, Βακχικόν, Στρόβιλος, Διάστιχο, Νόημα). Έχει συμμετάσχει στο ανθολόγιο της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης με τίτλο "Φωτοσκιάσεις", καθώς και στο λογοτεχνικό δελτίο της. Το ποίημα "Σθένος" συμπεριλήφθηκε στη δίγλωσση ποιητική ανθολογία του ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ "Ξύπνησα σε μια χώρα/I woke up in a country". Τίτλοι βιβλίων: Ανάβαση (Πνοή, 2019).