Μιλτιάδης Μαλακάσης, «Το ερωτικό» (απόσπασμα)

Ι.
Χαρὲς τοῦ κόσμου ἐτούτου καὶ πίκρες της ψυχῆς,
Λουλούδια τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἀπαντοχῆς,
Ἀγκάθια, ποὺ κρυμμένα πληγώνετε βαθειά,
Τὴ μία φορὰ τὸ νοῦ μας, τὴν ἄλλη τὴν καρδιά.

V.
Πράματ᾿ ἁπλά, κοινά, συνηθισμένα,
Σ᾿ ἔγνοιες συχνὰ μὲ βάζουνε τρελλὲς -
Μὲ ποιοὺς τάχα περνᾷς μακριὰ ἀπὸ μένα,
Τί τάχα συλλογίζεσαι, τί λές;

VII.
Ὄχι ρόδα ἀλλὰ πανσέδες θὰ ποθοῦσα νὰ μοῦ ἀφήσεις,
Ἂν στὸ σπίτι μου ἀνθοφόρα κι ἄλλοτε ξανανεβεῖς,
Λουλουδάκια τῆς ἀγάπης, δῶρα τῆς θλιμμένης φύσης,
Σὰν ἐτοῦτον τῆς καρδιᾶς μου τὸν πανσὲ πού ῾ναι μαβής...

XXII.
Ὁ νοῦς μονάχα νὰ σὲ βλέπει.
Καὶ νὰ σ᾿ ἀποζητᾷ ἡ καρδιά,
Κ᾿ ἐσὺ νὰ λὲς πὼς ἔτσι πρέπει,
Χώρια νὰ ζοῦμε καὶ μακριά...

XXXI.
Μοῦ στένεψε ὁ ὁρίζοντάς μου
Πνίγεται μέσα μου ἡ χαρά,
Βλέπω τινάζει ὁ ἔρωτάς μου
Τὰ μουδιασμένα του φτερά...

XLII.
Ὅταν νυχτώνει τί μαύρη λύπη
Πέφτει στὴν ἔρμη μου μέσα καρδιά!
Ὅ,τι ἔχω μπρός μου κι ὅ,τι μοῦ λείπει,
Πάω νὰ τ᾿ ἀγγίξω κ᾿ εἶναι μακριά...

πηγή

 

Ο Μιλτιάδης Μαλακάσης (Μεσολόγγι, 1869 –Αθήνα, 1943) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του νεοελληνικού λυρισμού. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση και την πεζογραφία. Από το 1937 ως το 1939 ήταν πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.[Βιογραφία]