Ανθή Μαρωνίτη, «Εμμονή»

Θα είναι τοπίο
αέρας τοπίου
ανάμνηση χρώματος
ή μυρωδιάς
ήχος από τα παλιά
ακίνητο
ή θα περνάει.
Αλλά θα είναι.

~
από τη συλλογή Λίγο πριν κόψει το χαμόγελο, εκδ. Άγρα, 1997
πηγή

Η Ανθή Μαρωνίτη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1972 ζει μόνιμα στην Αθήνα και εργάζεται ως επιμελήτρια φιλολογικών και λογοτεχνικών εκδόσεων. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα σουηδικά και τα γερμανικά και έχουν συμπεριληφθεί στους ανθολογημένους τόμους Ελλήνων και ξένων ποιητών: "Neue Sirene", "Unter dem Gewicht der Voerter", "Metaphora". Ενδεικτική ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Λίγο πριν κόψει το χαμόγελο (1997). Ο ρυθμός ζεστός (2000). Ξύλα υγρά (2002). Τρεις φωνές (2004). Το ακόντιο (2006). Κάπως έτσι (2009). Χρωμοσώματα. Της απώλειας (2012). Η μόνη της περιουσία (2015). Τα μικρά που δεν πρόλαβες (2018) Αναπόδραστη μνήμη (2020).