Θάνος Ανεστόπουλος, «Φωτογραφία»

Διαρκώς ενεστώτας παρελθόντος.
Διορθώνοντας τα ”ωρθογραφυκά” λάθη
του μέλλοντος.
Να διψώ για ελπίδα για αλλαγή για αρμονία για γαλήνη
φορώντας τα γυαλιά του φόβου στο πρόσωπο της Αγάπης.
Με αυτήν την δόση της χλωμής αλήθειας
που ξεπροβάλει απ την φωτογραφία της απουσίας μας.
Πιο σκληρες μέρες δεν υπάρχουν απο αυτές της Ουτοπίας μας.
Η έξοδος κινδύνου.
Κλειδαμπαρωμένη…
Μόνο απ τον τοίχο
…αν τον σπάσουμε.
Μαζί.

~
από τη συλλογή Διάφανα χρόνια, εκδ. Ναυτίλος, 2017
πηγή

 

Ο Θάνος Ανεστόπουλος (Αλεξανδρούπολη, 1967 – Αθήνα 2016) ήταν τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός και ποιητής, ο οποίος έγινε ιδιαίτερα γνωστός από την συμμετοχή του στο ροκ συγκρότημα Διάφανα Κρίνα, του οποίου υπήρξε και ιδρυτής. Με τη λογοτεχνία ήρθε σε επαφή από μικρός, καθώς η μητέρα του την αγαπούσε ιδιαίτερα και φρόντιζε να εμπλουτίζει τη βιβλιοθήκη του σπιτιού. Έτσι, γνώρισε νωρίς τους Ρώσους συγγραφείς τον Μαρξ και τον Βερν. Ως τα έντεκα του χρόνια είχε διαβάσει τα άπαντα του Ντοστογιέφσκι. Διάβασε επίσης όλους τους μεγάλους ποιητές. Ρεμπώ, Μπωντλαίρ, Βάρναλη, Ρίτσο, Καρυωτάκη. Έχει πει πως εκτιμούσε τον Καββαδία, αγαπούσε την Πλαθ και λάτρευε την Πολυδούρη. Μεγάλη του αγάπη ο Έντγκαρ Άλαν  Πόε. Μαγεμένος από την ποίηση δεν θα αργήσει κι ο ίδιος να γράψει . Όνειρο του εφηβικό ήταν να γίνει συγγραφέας ή ποιητής. Ποιητικές συλλογές: "Αρχίζω με το σ' αγαπώ" 2015 και  "Διάφανα χρόνια", 2017. Απεβίωσε στις 3 Σεπτεμβρίου 2016 από καρκίνο των οστών.