Δυόμιση ώρα, της νύχτας το δώρο – ένα γλυκό ενθύμιο
– μια κλεψύδρα δακρύων.
Σκάψιμο βαθύ στις ρυτίδες της συνεχιζόμενης μοναξιάς,
η ανάγνωση των βρεγμένων απ’ το πρωτοβρόχι στίχων.
Πανάθεμα τις αλήθειες που στάζουν απ’ τις κόγχες των ματιών της.
Από της νύχτας τα μάτια,
από της νύχτας τα βαριά βλέφαρα,
στον απατηλό ύπνο,
με τα σκοτεινά να μαραίνομαι άστρα
και το σκληρό στήθος να μαλακώνει
και να ημερώνει τη θλίψη.
Να ονομάζει αυτήν …μελαγχολία.
– μια κλεψύδρα δακρύων.
Σκάψιμο βαθύ στις ρυτίδες της συνεχιζόμενης μοναξιάς,
η ανάγνωση των βρεγμένων απ’ το πρωτοβρόχι στίχων.
Πανάθεμα τις αλήθειες που στάζουν απ’ τις κόγχες των ματιών της.
Από της νύχτας τα μάτια,
από της νύχτας τα βαριά βλέφαρα,
στον απατηλό ύπνο,
με τα σκοτεινά να μαραίνομαι άστρα
και το σκληρό στήθος να μαλακώνει
και να ημερώνει τη θλίψη.
Να ονομάζει αυτήν …μελαγχολία.
Ο Θάνος Ανεστόπουλος (Αλεξανδρούπολη, 1967 – Αθήνα 2016) ήταν τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός και ποιητής, ο οποίος έγινε ιδιαίτερα γνωστός από την συμμετοχή του στο ροκ συγκρότημα Διάφανα Κρίνα, του οποίου υπήρξε και ιδρυτής. Με τη λογοτεχνία ήρθε σε επαφή από μικρός, καθώς η μητέρα του την αγαπούσε ιδιαίτερα και φρόντιζε να εμπλουτίζει τη βιβλιοθήκη του σπιτιού. Έτσι, γνώρισε νωρίς τους Ρώσους συγγραφείς τον Μαρξ και τον Βερν. Ως τα έντεκα του χρόνια είχε διαβάσει τα άπαντα του Ντοστογιέφσκι. Διάβασε επίσης όλους τους μεγάλους ποιητές. Ρεμπώ, Μπωντλαίρ, Βάρναλη, Ρίτσο, Καρυωτάκη. Έχει πει πως εκτιμούσε τον Καββαδία, αγαπούσε την Πλαθ και λάτρευε την Πολυδούρη. Μεγάλη του αγάπη ο Έντγκαρ Άλαν Πόε. Μαγεμένος από την ποίηση δεν θα αργήσει κι ο ίδιος να γράψει . Όνειρο του εφηβικό ήταν να γίνει συγγραφέας ή ποιητής. Ποιητικές συλλογές: "Αρχίζω με το σ' αγαπώ", 2015 και "Διάφανα χρόνια", 2017. Απεβίωσε στις 3 Σεπτεμβρίου 2016 από καρκίνο των οστών.