Γιώτα Αργυροπούλου, «Η έγνοια του ποιητή»

Κάθε φορά που ταχυδρομεί ένα βιβλίο του
– αφιερωμένο εξαιρετικά –
για την τύχη του αγωνιά.
Θα διαβαστεί;
Θα πεταχτεί;
Θα ξεχαστεί
σε μια γωνιά;

Και σκέφτεται μοιραία
τη συλλογή του Καρυωτάκη
αφιερωμένη – κι άκοπη –
στη βιβλιοθήκη του Καβάφη.

[Ακολουθώ τις νύχτες …]
Ακολουθώ τις νύχτες
το φεγγάρι, τις σκιές
παίρνω από πίσω τη σκιά μου.
Γιατί τι είναι
ο ποιητής;

Ένα υπάκουο σκυλί
που ιχνεύει τη σκιά του
ψάχνει τα θηράματα
που χτύπησε ο Θεός
να του τα πάει.
~
από τη συλλογή Ποιητών και αγίων πάντων, εκδ.Μεταίχμιο, 2013
πηγή

 

Η Γιώτα Αργυροπούλου-Βλαχογιώργη γεννήθηκε το 1960 στους Κωνσταντίνους Μεσσηνίας. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή Αθηνών και από το 1990 εργάστηκε ως καθηγήτρια φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση,  σε σχολεία της Μεσσηνίας. Το ποιητικό έργο της αριθμεί πέντε ποιητικές συλλογές. Τοιχογραφία της άνοιξης (1998, β' έκδ. 2006), Νερά απαρηγόρητα (2004), Διηγήματα (2010, βραβείο Γιώργου Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών), Ποιητών και αγίων πάντων (2013), Για Σίκινο, Ανάφη, Αμοργό (2017). Ποιήματά της μεταφράστηκαν στα ισπανικά, στα γερμανικά και στα ουγγρικά. Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 19 Ιουλίου 2018 σε ηλικία 57 ετών.