Αρχοντούλα Διαβάτη, «Αιωνιότητα»

Στις απέραντες ερήμους του απογεύματος
Στο ραντεβού τους στο κρεβάτι
Οι δυο τους
«Είδα στον ύπνο μου
Πως ήμουνα πολύ δυστυχισμένη»
Του εξομολογήθηκε εκείνη
«Όνειρο ήταν», της χαμογέλασε αυτός.
Και γέλασαν κι οι δυο τους δυνατά
Για το οξύμωρο των λέξεων,
Αιώνιοι νιώθοντας
Δικός τους ο καιρός
Πολλά απογεύματα παρόμοια
Στην ήσυχη πλήξη
Στην ασφαλή πέψη
Ένα κάποιο χαμόγελο, ένα χάδι
Ο έρωτας μια νοσταλγία περισσότερο
Που γνέφει
Απ’ τις ρωγμές
Στις φωτογραφίες τους
Και στις μουσικές
Στα ανύποπτα λόγια των άλλων
Στον δρόμο
Ή στο σινεμά.

~
από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα, Νησίδες, 2017
πηγή

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε Νομικά και Νεοελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εργάσθηκε ως καθηγήτρια – νομικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Είναι μέλος της Ε.Λ.Θ. Κείμενά της πρωτοδημοσιεύθηκαν στο Αντί, στο Εντευκτήριο, στην Παρέμβαση και σε ψηφιακά λογοτεχνικά περιοδικά. [Τίτλοι βιβλίων ΕΔΩ]