Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, «Καβάλα, 13 του Δεκέμβρη 1967»

Δέκα το πρωί
Φτάσαν αντιφατικές ειδήσεις υπόκουφο μουρμουρητό
Κι ύστερα ήρθαν απ’ τα Δυτικά η Αυλή κι όλη η κουστωδία
Ζητώντας συμπαράσταση στρατού και λαού
Ζητώντας την καταστροφή των σφετεριστών
Ο Αυτοκράτορας με την Πριγκίπισσα στα χέρια του
Στο πλήθος που μαζεύτηκε
Βεβαίωνε πίστη στους νόμους και την Πατρίδα
Ήταν ισχύς του η αγάπη του λαού

Όμως
Ανακοινώσεις από ραδιόφωνα μεγάλωναν την αβεβαιότητα
Ένοπλοι στρατιώτες περιφέρονταν
Κανείς ακόμη δε γνώριζε την πορεία των γεγονότων.

Βέβαια όλα αυτά ταράξανε την πόλη.
Ανάψαν οι συζητήσεις κι οι διχογνωμίες
Ξεχαστήκανε για λίγο τ’ Αναγκαστικά Διατάγματα
Πολλοί στοιχηματίζανε
Ειδικευμένοι κιόλας σε προγνωστικά ποδοσφαίρων
Την έκβαση της ημέρας που βούλιαζε στα ραδιόφωνα

Όμως
Οι γυναίκες ψωνίζανε στα καταστήματα
Τα παιδιά στις γειτονιές συνεχίζαν το παιχνίδι
Σταθερά οι κινηματογράφοι παρακολουθούσαν τα προγράμματά του
Κι οι εντεταλμένοι λειτουργοί στα παρασκήνια αποστηθίζουν πιθανούς ρόλους
Κι ο στρατός στο διπλό παιχνίδι της αναμονής
Καθώς ο Αυτοκράτορας περιφέρεται μ’ ελικόπτερα στη Θράκη.

Τα γεγονότα ήταν σοβαρά
Θα υπήρχαν επιπτώσεις
Κι αλλαγές σημαντικά θα επηρέαζαν
Από χρόνια άλλωστε ήταν γνωστό το χωράφι των Ελλήνων
Ήξερε ο λαός τις υπερπόντιες συμμαχίες και τους ντόπιους Εφιάλτες
Γνώριζαν οι άνθρωποι πώς εξαργυρώθηκε το αίμα τους
Δεν τους ξεγελούσαν οι οικογενειακοί καβγάδες
Ουσιαστικά η έκβαση ξένη υπόθεση
Αδιαφορούσαν κιόλας

Η δικαιοσύνη, αλίμονο, ήταν ακόμα μακριά.

Μάρτης 1968-Σεπτέμβρης 1970
~
από τη συλλογή Συνοπτική διαδικασία, 1980
Έσχατη υπόσχεση Ποιήματα 1958-2010 Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου
πηγή

 

Ο Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου (Καβάλα, 1935) είναι Έλληνας ποιητής και πεζογράφος. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Καππαδοκία και τον Πόντο. Το 1944 χτυπήθηκε από γερμανική χειροβομβίδα και έχασε το αριστερό του χέρι. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών Αθηνών. Από το 1971 ζει στη Θεσσαλονίκη. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1958, δημοσιεύοντας ένα ποίημα στην εφημερίδα Έρευνα Καβάλας, με το ψευδώνυμο Π. Μαρτάκος. Η πρώτη του ποιητική συλλογή, Έγκλειστοι, δημοσιεύτηκε το 1962. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ολλανδικά, Ιταλικά, Πολωνικά, Ρουμάνικα και Ρωσικά. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Αντί, Εντευκτήριο, Παρατηρητής, Σκαπτή Ύλη, Τραμ, Υπόστεγο και την εφημερίδα Η Αυγή, γράφοντας ποίηση, πεζά και μικρά δοκίμια. Έχει ανθολογήσει το ποιητικό έργο του Ανέστη Ευαγγέλου. Είναι μέλος της «Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης» και ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Συγγραφέων». Το 1998 έλαβε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για το βιβλίο του Σπαράγματα και το 2004 το Βραβείο Διηγήματος της Ακαδημίας Αθηνών (Έδρα Πέτρου Χάρη) για το βιβλίο του Διέφυγε το μοιραίον.