Ελένη Τζατζιμάκη, «ID»

Μίσθαρνη·
Σε κάθε ευκαιρία αλλάζω χρώμα και δέρμα.

Το φιλί·
Ωραίο θέμα, δε λέω.
Ορίζεται από τα χείλη.

Φευ·
Ποιος θα μπορούσε να αποφύγει την αναφορά
στους προγόνους;

Breathless·
Ο χώρος κι ο χρόνος με φέραν στα μέτρα τους.

Less·
Τα πάντα παίρνουν θέση στις αναμνήσεις μου και μεταπλά-
θονται σε αναμνήσεις της θέσης μου.

Ωραίο·
Το πιο μικρό δάνειο της ζωής μου. Κλειδώνει και συνοψίζει
τα κύτταρα. Καθορίζομαι όσο απέχω.
Δεν καθορίστηκα ακόμη, ωστόσο.

Άπιστη·
Αλλάζω γνώμη, κιλά, διάθεση, βαφή μαλλιών, σπίτι, σπου-
δές, φίλους, φαλλούς, γκόμενο, σύντροφο, σύζυγο, για-
38
τρούς, συνεργάτες, πεποιθήσεις, κόμμα, ομάδα και πόζα,
συνεχώς.
Μόνο εμένα δεν αλλάζω.

Κουρτίνες·
Για να μην ακούω τις σειρήνες. Ή για να μην τις βλέπω;

Φύλο·
Ανάλογα με τη διάθεση. Εκπυρσοκροτώ στην πράξη, κατά
λάθος.// Κρατιέμαι από την επιθυμία του άλλου ή της άλ-
λης. Και ρισκάρω, πέφτω κάτω ή σηκώνομαι και ασελγώ
στον πόθο του ή στον πόθο της. //Είμαι άνδρας κατά βά-
θος, όταν με ζητούν γυναίκα. Κι αντίστροφα. Μ’ αρέσει να
καίγομαι στον ρόλο.

Ξέρω·
Αυτά που δεν ήξερα χθες κι αγνοώ όσα θα μάθω αύριο.
Ξέρω.

Ντρέπομαι·
Όταν με ρωτάν για μένα. Θα απαντήσω με τα σταθμά της
στιγμής.
Δεν άκουσα.

Αγκυλώνω·
Βαθιά μέσα στο δέρμα σαν σύριγγα τη στιγμή
του οργασμού.
Κάτι βρήκα.

Κλειδώνομαι·
Έξω απ’ το σπίτι η βροχή είναι σαφής.

Κάλπις·
Σίγουρα.
Για να μιλάμε και σωστά Ελληνικά.

Προς Θεού·
Δε συναντηθήκαμε με τον άγιο ακόμη.
Παραμένω πουριτανή.

Αλλά·
Είναι το κρασί ακριβό κι εγώ πάμπλουτη.
Πρέπει να ξοδέψω.

Στροφή·
Οδηγώ πάντα με τα χέρια κλειστά στο τιμόνι. Οι ταχύτητες
δε με νοιάζουν στην οδήγηση. Μόνο στο τροχαίο.

Αφέθηκα λίγο·
Προτού ξαναδεσμευτώ στην ακεραιότητα.

Κρίση·
Παίζω με τη λέξη και τη γεύομαι:
Κρίση, κλίση, κτίση, έκκριση.

Χλόη·
Χωρίς τον Δάφνη.
Της αρέσαν κατά βάθος τα χωράφια.

Σ’ αγαπώ·
Για ν’ ανταλλάξουμε φύλα.

Γίναμε εγώ·
Και ποιο το όφελος;

Κοίτα κάτω·
Περνάει η ζωή που βαδίζουμε.

Επάνω·
Πονάει ο αυχένας.

Ευθεία·
Στην ευθεία βρίσκομαι

Ανέτοιμη και περιπετειώδης·
Κάπου ανάμεσα
Απ’ τις νεκρές γωνίες.
~
από τη συλλογή Μετά την ενηλικίωση, εκδ, Μελάνι, 2012
πηγή

Η Ελένη Τζατζιμάκη γεννήθηκε το 1986 στην Αθήνα. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Sorbonne IV). Ως φιλόλογος, έχει εργαστεί σε πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με στόχο τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού σε μετανάστες, ενώ, παράλληλα, ασχολείται ερευνητικά με ζητήματα Φύλου και Πολιτισμού στη Λογοτεχνία. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά και στα Γαλλικά. Ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική, ως τραγουδίστρια, στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Τίτλοι βιβλίων: Η μαγεία της άνωσης (Μελάνι, 2009). Μετά την ενηλικίωση (Μελάνι, 2012). Σε ποιον ανήκει μια ιστορία; (Μελάνι, 2015). Το παράδοξο των διδύμων (Μελάνι, 2018)