Γιάννης Αγγελάκας, «Μητέρα θλίψη»

Φανερώσου
Με τα σκοτάδια σου να χαμογελούν
Την πέτρινη αγκαλιά σου να ορέγεται ακόμη
Στρατιές μοναχικών δημίων
Τους πειρατές των εφτά σκουπιδότοπων
Με τις λιγδιάρικες στολές τους
Να λαμπυρίζουν
Στη διάταξη των μικρών και των μεγάλων φαλλών
Αναλογίσου όλους εμάς
Που καρτερούμε τυλιγμένοι σε μολυσμένες ρόμπες
Με παντόφλες και κέρατα
Ρίχνοντας χαμόγελα νάρκες στους καχύποπτους γείτονες
Όλους εμάς
Που φτυαρίζουμε αποκαμωμένοι το σκοτάδι
Με υπεριώδη βλέμματα
Και στρώνουμε δείπνα συντροφικά
Και μοιραζόμαστε ψίχουλα μπαγιάτικιας δόξας
Και μουχλιασμένους μύθους
Αναλογίσου μας και φανερώσου
Με το επίσημο σου ένδυμα
Με τα δόντια σου τα κοφτερά τα δίκαια
Ροκάνισε το θάνατο
Που καρφιτσώθηκε στα κόκαλα μας
Και ξαναβάφτισέ μας γιους σου
Φανερώσου
Μητέρα θλίψη
Δεν την αντέχουμε πια
Τόση ορφάνια

~
από τη συλλογή Πώς τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε; εκδ. Λιβάνη, 1999
πηγή

 

Ο Γιάννης Αγγελάκας (Νεάπολη Θεσσαλονίκης, 1959) είναι τραγουδιστής, στιχουργός, μουσικός και ποιητής. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ως ο τραγουδιστής του ροκ συγκροτήματος Τρύπες, από το 1983 ως το 2001. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, ακολούθησε σόλο μουσική καριέρα. Τα εφηβικά του χρόνια σημαδεύτηκαν από τη μουσική των Beatles, Rolling Stones, Pink Floyd καθώς και του David Bowie. Παράλληλα, εκείνη την εποχή η Νεάπολη προσέφερε εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη μιας ζωντανής ροκ, μέταλ και πανκ σκηνής, με πολλά νέα άτομα να δημιουργούν αυτοσχέδια μουσικά συγκροτήματα και να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον κόσμο του νέου, αντικομφορμιστικού και πολιτικοποιημένου αυτού ήχου. Σε αυτό το περιβάλλον, ο Αγγελάκας απέκτησε τις βάσεις της μουσικής του παιδείας και το 1983 δημιούργησε τελικά μαζί με τον φίλο του, Γιώργο Καρρά, τις Τρύπες. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές (Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι και Πώς τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε;), οι οποίες συνοδεύονται από δικά του σκίτσα. Το 2000 κυκλοφορεί το βιβλίο Για την καρδιά ενός κτήνους 1985-2000 που περιέχει όλους τους στίχους του, καθώς και συνεντεύξεις.