(1).jpg)
.png)
Αλύπητα στης ζούγκλας το υγρό κρεβάτι
θα σε ρίξω. Σε δάσος τροπικό με ορμή
ή σε σαβάνα θα σε πάρω. Θα ’σαι κάτι
σαν στολίδι και λάφυρο: δικό μου κορμί.
Σαν ορχιδέα θα ’μαι ανοιχτή, θα στάζω
σε ιδρωμένα δάχτυλα∙ γδέρνω, δαγκώνω
σαν φυτό σαρκοφάγο. Ασημένιο μου βάζο,
θα σε γυαλίζω με τη γλώσσα ώς τον πόνο
τον ήδιστο ν’ αγαπηθούμε. Θα φωλιάσει
στον κόλπο μου το πιο μεγάλο πουλί και
ψηλά θ’ ανέβουμε μακριά απ’ τη χάση
της ζωής που δε ζούμε, ωραίε μου λύκε.
Εγώ το λιοντάρι, στα πόδια σου η μερίδα
δικιά μου τροφή, ο μόνος κόσμος που είδα.
~
πηγή
θα σε ρίξω. Σε δάσος τροπικό με ορμή
ή σε σαβάνα θα σε πάρω. Θα ’σαι κάτι
σαν στολίδι και λάφυρο: δικό μου κορμί.
Σαν ορχιδέα θα ’μαι ανοιχτή, θα στάζω
σε ιδρωμένα δάχτυλα∙ γδέρνω, δαγκώνω
σαν φυτό σαρκοφάγο. Ασημένιο μου βάζο,
θα σε γυαλίζω με τη γλώσσα ώς τον πόνο
τον ήδιστο ν’ αγαπηθούμε. Θα φωλιάσει
στον κόλπο μου το πιο μεγάλο πουλί και
ψηλά θ’ ανέβουμε μακριά απ’ τη χάση
της ζωής που δε ζούμε, ωραίε μου λύκε.
Εγώ το λιοντάρι, στα πόδια σου η μερίδα
δικιά μου τροφή, ο μόνος κόσμος που είδα.
~
πηγή
Η Αυγή Λίλλη γεννήθηκε το 1980. Ζει και εργάζεται στη Λευκωσία. Γράφει ποίηση, μικροδιηγήματα, δραματικούς μονολόγους για τη σκηνή και σενάρια για ταινίες μικρού μήκους. Την ενδιαφέρει ιδιαίτερα η αλληλεπίδραση της ποίησης με τις εικαστικές και παραστατικές τέχνες. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Πρόχειρες σημειώσεις πάνω σε ένα σωσίβιο (Αρμίδα, 2011) και Η Σφαγή του Αιώνα (Θράκα, 2018). Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και σε ανθολογίες, ενώ ορισμένα έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ισπανικά και στα τουρκικά. Σπούδασε Κλασική και Νεοελληνική Φιλολογία. Είναι διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ, 2017) και η υπό έκδοση διατριβή της αφορά στο κριτικό και μυθιστοριογραφικό έργο του μεταπολεμικού πεζογράφου και κριτικού Αλέξανδρου Κοτζιά (1926-1992).
