Κοραλία Θεοτοκά, «Οξυγονοκολλητής»

Κλεισμένο στα σκληρά επίπεδα μεσ’ στις συναλλαγές
σ’ αρχαίους κύκλους πόνου
παρθένο αγόρι με ουράνιες πληγές
καίει το χλωρό του το κορμί,
καίει την ορμή
την Άνοιξη μεσ’ στις γαλάζιες αστραπές του οξυγόνου.

 Με τις μουντζούρες των καιρών στα μάγουλα
στους ώμους άσπρα περιστέρια,
άγγελος χτίστης μοιάζεις, πύρινο παιδί,
καθώς λυώνεις την άρνηση
στα διάφανά σου χέρια.

 Χτύπα βαριά, χτύπα γερά,
τα υψωμένα κάγκελα, τα παγωμένα μέλη.
Χτύπα βαριά, χτύπα γερά,
είναι η κερήθρα κίτρινη κι είν’ άγριο το μέλι.
~
από τη συλλογή Απόπειρες, εκδ. Φέξης, 1963
πηγή

 

 Η Κοραλία Ανδρειάδη (Αθήνα, 1935 - Αθήνα 1976) περισσότερο γνωστή ως Κοραλία Θεοτοκά με το επώνυμο του συζύγου της Γιώργου Θεοτοκά ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και πεζογράφος. Τελείωσε το γυμνάσιο στη Σχολή Χατζιδάκη και σπούδασε στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Το 1963 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο Απόπειρες, ενώ ποιήματά της είχαν ήδη δημοσιευτεί στο περιοδικό Νέα Εστία. Στις 11 Ιουλίου 1966 παντρεύτηκε τον Γιώργο Θεοτοκά, ο οποίος πέθανε λίγους μήνες αργότερα, στις 30 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου. Έκτοτε αφοσιώθηκε στην φροντίδα του εκδιδομένου και ανέκδοτου έργου του Θεοτοκά. Το 1967 εξέδωσε την δεύτερη συλλογή ποιημάτων της Σε άλλο φως, αλλά αρνήθηκε τη διακίνησή της στο εμπόριο λόγω της μεσολάβησης της δικτατορίας. Από την ίδια χρονιά ως το 1974 υπήρξε μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (Ε.Μ.Ε.Π.). Από το 1969 ως το 1973 παρακολούθησε τη σειρά μαθημάτων Iστορίας της Τέχνης από τον Παντελή Πρεβελάκη, στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1971 εκδόθηκε η συλλογή της Η ταυτότητα και το 1975 η σύνθεση Οι μεγάλες διαδικασίες. Από το 1974 ήταν μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Συμπαράστασης Κυπρίων, προσφέροντας βοήθεια σε κύπριους πρόσφυγες. Το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 1976 αυτοκτόνησε, πέφτοντας από την ταράτσα του σπιτιού της στην Αθήνα. [Βιογραφία]