Μαρία Λαγγουρέλη, «Σαν παληό σινεμά»

Θα μυρίζει ξανά γιασεμί
και τα σπόρια θα λυώνουν
την αλμύρα στα χείλια
εσύ με πουλόβερ κοττόν
και εγώ με ζακέτα λινή
-το πόσο απρόβλεπτα αλλάζουν οι καιροί
μάθαμε πια-
θα υπακούσουμε όψιμα
στην γονική ορμήνεια.

Ξενύχτηδες στης μνήμης την οθόνη
θα μασουλίσουμε την φεγγαρίσια φέτα,
φύγανε όλοι
οι αγαπημένοι μας αρτίστες
κι οι αλήθειες που πιστέψαμε
πούλιες θα λάμπουν στις τούλινες τουαλέτες
στης νειότης τ' άσπρα νυφικά.

Σε ραντεβού παράνομα σε κέντρα παραλιακά
θα ανταμώσουμε εφοπλιστές
πάμπτωχους κληρονόμους, δουλικά
και θ' ανατείλουν χώρες που γνωρίσαμε
μόνο με μποσανόβα μάμπο και τσά-τσά.

Στου γέλιου την ρετσέτα
θα ξεχάσουμε τα χάπια μας
και πάμπλουτοι με κόττερα
θα σαλπάρουμε μ' αυτήν που μας απέμεινε
την θεία φαντασία.

Σκάβει ο καθένας τα χαρτιά και τα βιβλία
σκάβει και σκάβεται βαθειά, μα
απόψε μπήκε καλοκαίρι.

Μη μείνεις σπίτι.
Αλλού είναι ο «ο θησαυρός του μακαρίτη».
~
Σαν παληό σινεμά», Εξώπολις, τχ. 22 (Δεκέμβρης 2008), σ. 60
πηγή

Η Μαρία Λαγγουρέλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Ποίητρια και πεζογράφος. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά (Εμβόλιμον, Νέα Σύνορα, Πλανόδιον κ.ά) και έχει μεταφραστεί στα Πολωνικά Αγγλικά και Γαλλικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Εργογραφία: ΑΨΙΝΘΟΙ, (1974). ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ (1975). ΚΙΡΚΗ ΚΑΙ ΚΡΙΚΟΙ (1977). ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ (1978). Τα Άλογα (1980). Πήρε φως (1983). Τα χαλασμένα (1986). Ο κύριος με την καμπαρντίνα (2005). Νερό στα κάρβουνα (2005). Σκόνη πεταλούδας (2014). Εχει πάρει  πτυχίο  δημοσιογραφίας και έχει δουλέψει σαν ρεπόρτερ και στις δημόσιες σχέσεις της Ολυμπιακής Αεροπορίας.