(1).jpg)
.png)
Εσύ που άντεξες μαζί μου στο δωμάτιο
ώσπου στα έγκατά μας να τριφτούν
τα δέρματά μας
κι η γη μας να σειστεί απʼ τη διείσδυση
όνομα χρειάζεσαι, χρειάζεσαι ελάφι.
Γυρίζω το κεφάλι˙ σʼ άκουσα
κι αντί να φύγω τρομαγμένος
που μέσα μου δεν άφησες φωτιά
να μην ανάβει
σε λέω Αλουραίμ και σε κοιτώ
στα μάτια:
στο λαιμό σου ερεθίζεται το πιο αγνό χρυσάφι
(ποιο χρυσάφι να σʼ αντέξει
ποιο χρυσάφι να σε πει;)
στο στήθος σου εκκρίνονται τα ξαναμμένα χείλη
(ποιο ποίημα να σʼ αντέξει
ποιο ποίημα να σε πιει;)
και στους μηρούς σου απορροφάται
το ηλιόμαγμα
ώστε αν μικροπράγματα
ποτέ σʼ απασχολήσουν
(μια κοσμική καταστροφή)
να θυμηθείς πώς ήταν στο δωμάτιο
και με την πρόσκληση του σώματος
να στείλεις
το φως ξανά στη θέση του στο κέντρο.
πηγή
που μέσα μου δεν άφησες φωτιά
να μην ανάβει
σε λέω Αλουραίμ και σε κοιτώ
στα μάτια:
στο λαιμό σου ερεθίζεται το πιο αγνό χρυσάφι
(ποιο χρυσάφι να σʼ αντέξει
ποιο χρυσάφι να σε πει;)
στο στήθος σου εκκρίνονται τα ξαναμμένα χείλη
(ποιο ποίημα να σʼ αντέξει
ποιο ποίημα να σε πιει;)
και στους μηρούς σου απορροφάται
το ηλιόμαγμα
ώστε αν μικροπράγματα
ποτέ σʼ απασχολήσουν
(μια κοσμική καταστροφή)
να θυμηθείς πώς ήταν στο δωμάτιο
και με την πρόσκληση του σώματος
να στείλεις
το φως ξανά στη θέση του στο κέντρο.
πηγή
O Δημήτριος Γ. Μουζάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Κατάγεται από την Άνδρο. Σπούδασε Βιολογία και Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Πατρών, από το οποίο έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Οικολογία-Διαχείριση και Προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Τίτλοι βιβλίων: Η Αδελφότητα της Θλίψης (Δωδώνη, 2006). Υδροβάτης (Δωδώνη, 2007). Αυτάρεσκη Σιωπή (Ενδυμίων, 2009). Βρουξιστής (Σιδόντας, 2011). Βαβυλώνα (Ποιήματα Των Φίλων, 2013)
