Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Αντώνης Αντωνάκος, «Πράξεις»

Είπε ο σοφός διανοούμενος Πωλ Σαρτρ
πως κόλασή μας είν’ οι άλλοι.
Μα εγώ κάθε φορά που γυναικεία σάρκα θα μυρίσω
μες στον παράδεισο για λίγο θα βρεθώ.
Γιατί γνωρίζω πως
η κάθε κόλαση έχει και τον παράδεισό της
όπως τ’ αντίθετό του ο αριθμός.
Κι είν’ ο φαλλός το πρόσημο του σώματος
κι ο έρωτας των πράξεων η πιο αθώα πράξη
πρόσθεση κι αφαίρεση μαζί.
Κι όταν κάνει ο έρωτας τη σούμα του
τα πρόσημα εξαλείφονται
τ’ αντίθετα γινόμαστε μηδέν.
Ξαναγυρνούμε στην αρχή
εκεί πριν απ’ τη γέννηση
εκεί μετά το θάνατο
σε μιαν ανυπαρξία γλυκιά
κι είμαστε σπόροι μοναχά, ιερά μηδενικά
ζώα κυκλικά, συμπαντικοί τροχοί
γύρη αθώα μες στου χρόνου το λουλούδι
κι ο οργασμός η μέθη η βαθύτατη
του σύμπαντος ο αιώνιος ο παρανομαστής.
πηγή

Ο Αντώνης Αντωνάκος γεννήθηκε το 1972 στο Αγρίνιο. Σπούδασε μαθηματικά. Ποιήματά του και πεζά έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Ποιητικές συλλογές: Τζογάρει η ποίηση στο μοίρασμα (2016), Η μουσική των αγρών (2014), Καλός λύκος (2014) κ.α.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης