Αντώνης Αντωνάκος, «Οι έρωτες»

Οι έρωτες εξαφανίζονται
σαν μώλωπες
μα τίποτα δεν γιατρεύεται
Η βροχή πέφτει στ’ ανοιχτά μας μάτια
πάλι και πάλι με τον αμβλύ της ήχο
Φαρμακωμένοι γυρνούμε στα φαρμακεία
Πίνουμε σιρόπια και κολόνιες
Γυρνούμε στους δρόμους
χωρίς παρελθόν
κι έρωτες το μόνο μας μέλλον
~
από τη συλλογή Φαινομενολογία Του Γυμνού Πνεύματος, Εκδ. Αδέσποτος Σκύλος, 2018
πηγή

(τα βιβλία του ποιητή στο ιστολόγιο του) 

 

Ο Αντώνης Αντωνάκος γεννήθηκε το 1972 στο Αγρίνιο. Σπούδασε μαθηματικά. Ποιήματά του και πεζά έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Ποιητικές συλλογές: Τζογάρει η ποίηση στο μοίρασμα (2016), Η μουσική των αγρών (2014), Καλός λύκος (2014) κ.α.