Αντώνης Αντωνάκος, «Τι όμορφη μέρα»

Τι όμορφη μέρα! τι ζεστό πρωινό
σαν τα στήθη μιας κοκκινομάλλας νοσοκόμας
με το σπαρταριστό κορμί κρυμμένο
με το άσπρο φλούδι του λουλουδιού
με το σημάδι στο λαιμό
με τις δαγκωματιές
με τις παλίρροιες στα μακριά μαλλιά
και τα ρέματα που τραβιούνται στη θάλασσα
Τι όμορφη μέρα! τι ζεστό πρωινό
σαν ταύρος που αντάμωσε με τις μέλλουσες γενιές
σα θεός που έγινε γάιδαρος για να τον καβαλήσουνε
τα καυλωμένα χωριατόπαιδα
σαν κρασί χυμένο σε στιφάδο με τη διαβολικιά
θεσπέσια γεύση
σα γυναίκα όμορφη χοντρή που ρίχνει τη σκιά της
που ρίχνει τουφεκιά
που κατουράει σα γάτα τις πέτρες του Σεφέρη
που γουργουρίζει ευτυχισμένη
όταν τη χορταίνει πούτσο ο εραστής της
που γουργουρίζει ευτυχισμένη
όταν καταπίνει του αγαπημένου της το σπέρμα
Τι όμορφη μέρα! τι ζεστό πρωινό
σα διάβολος ζουλάπι που τρυπώνει στα μυαλά
ζουλάπι που χιμά μέσα στο ανθρώπινο κοπάδι
με το αστρικό του γέλιο
με την κραυγή από αιωνιότητα
Τι όμορφη μέρα σα γουρούνα
που ξεγεννά στριγκλίζοντας το μέλλον
που ξεγεννά τα νέα σφαχτά μέσα στο αίμα.
πηγή

(τα βιβλία του ποιητή στο ιστολόγιο του)

 

Ο Αντώνης Αντωνάκος γεννήθηκε το 1972 στο Αγρίνιο. Σπούδασε μαθηματικά. Ποιήματά του και πεζά έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Ποιητικές συλλογές: Τζογάρει η ποίηση στο μοίρασμα (2016), Η μουσική των αγρών (2014), Καλός λύκος (2014) κ.α.