Ρούλα Αλαβέρα, «Λοιπόν κύριε καθηγητά..»

Λοιπόν κύριε καθηγητά,
να ’μαστε πάλι.

Ο φον Χάγετ εξακολουθεί να σας ρωτά:

- «Αναλογίζεστε τις οικονομικές συνέπειες
της ειρήνης σας, αγαπητέ;»
Ήπιες μορφές κι η πρώτη επαφή με τη φτώχεια,
επαφή με τη χυδαιότητα.
Κύριε Κέυνς,
το κατασκεύασμα υποστηρίζεται από πάγο κι από ήχους
ατσάλινων άστρων,

και το ερώτημα, κακόβουλο εμπόδιο, παραμένει:
«πώς είναι ένας διακριτικός έλεγχος και ποιοι θα
τον...;»,
«ποιος...», «πώς, η οικονομία απαιτεί
την ολοκλήρωση του ανθρώπου προς τον θανατο;»,

όπως το δίλημμα ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο∙
κι είναι τόσο απλό να διαλέγεις τον θάνατο του άλλου.
~
από τη συλλογή Ο δρόμος προς την υποτέλεια, Νέα Πορεία τόμ. 49, τχ. 581-583 (Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2003)
πηγή

 

H Ρούλα Αλαβέρα γεννήθηκε (1942), σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη. Πρωτοεμφανίσθηκε στην ποίηση το 1964 και το 2005 εκδόθηκαν δύο συγκεντρωτικοί τόμοι με την ποιητική της δουλειά α) 1964-1984, β) 1985-2005, εκδ. Νέας Πορείας. Ορισμένες από τις μελέτες της και τις ποιητικές πρόζες-διηγήματα, δημοσιεύτηκαν στα λογοτεχνικά περιοδικά Νέα Πορεία, Ευθύνη, Εντευκτήριο, Παρέμβαση, κ.α. Συνεργάστηκε κατά καιρούς με τις εφημερίδες Αυγή και Αγγελιοφόρο και το Κρατικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης και Αθήνας. Ήταν από τους βασικούς συνεργάτες της Νέας Πορείας. Ποιήματα μεταφράστηκαν γερμανικά, ιταλικά, σερβικά, γαλλικά, βουλγάρικα, ρουμανικά, αλβανικά. Ποιητική δουλειά της μελοποίησαν οι Γιώργος Θέμελης, Δήμητρης Ζαφειρέλης, Κώστας Βόμβόλος και οι αδελφοί Κατσιμίχα. Ήταν παντρεμένη με τον πεζογράφο Τηλέμαχο Αλαβέρα. [Βιογραφία]