Σπύρος Αραβανής, «Η αρχιτεκτονική της λήθης»

 Στον Γιώργο Σεφέρη

Η αρχιτεκτονική της λήθης οικοδομείται
   πάνω στα θεμέλια της μνήμης.
Ένας λαός έτοιμος να απεκδυθεί τα ιμάτια του
  να αλλάξει τη σάρκα του με τη σάρκα του νέου
του ολότελα διαφορετικού μέλλοντος
   χωρίς να αφήσει κεντημένο στο δέρμα του
έστω ένα στίχο
             να κρατήσει στο βλέμμα του
ένα θρυμματισμένο άγαλμα
    και λίγη άμμο από τις ακτές της Ιστορίας του
μέσα στις μικρές του φούχτες.
Το φως που υμνήσαμε κρέμεται ανενεργό πάνω στα ηλεκτροφόρα
καλώδια,
οι θάλασσες που αγναντέψαμε, εμφιαλώνονται για τους τουρίστες,
          ο ήλιος κόβεται σε νομίσματα
και η ελιά σφραγίζεται με πύρινο σταυρό.
Και εκείνες οι καταστροφές και οι αποδημίες
οι εμφύλιοι σπαραγμοί και οι θυσίες
διαβάζονται πια σαν ξόρκια
      όχι σαν ιστορία
και προβάλλονται τρισδιάστατα σε σκοτεινές αίθουσες
               το χρήμα να ξεπλένει το αίμα
               το αίμα να ξεπλένει το χρήμα.
Κάποτε κάποτε φοράμε ψηλά τακούνια και κάνουμε θόρυβο
περπατώντας μέσα στα γήπεδα.
Μα με πέλματα βρώμικα και πόδια γεμάτα καντήλες
          επιστρέφουμε πιο βραχύσωμοι σπίτι.
Άλλοτε πάλι ακούμε τα υπόγεια νερά των ποταμών
και φαντασιωνόμαστε αρχαίους περιπάτους και χαϊδέματα.
Μα τα δάκτυλα συνήθισαν να πληκτρολογούν τη μοναξιά τους
να καρφώνουν τα χάδια πάνω σε κουμπιά
         και να ακομπανιάρουν ευνουχισμένα αισθήματα
φριχτά τραγουδισμένα από άφυλους αοιδούς.
Κι άλλοτε φτιασιδώνουμε την αρρώστιά μας
         με αρχαϊκό γέλιο ή κλάμα
κάθε καλοκαίρι και άλλος επιδαύρειος θίασος
στο ίδιο έργο.
Είμαστε η λήθη που οικοδομείται
              οι λίθοι που την οικοδομούν.
ο περιούσιος λαός ενός δολοφονημένου από την πίστη
θεού.
Οι γραμμές στα πρόσωπά μας άλλαξαν.
Οι αυλακιές στις παλάμες μας άλλαξαν.
Οι δρόμοι του αίματός μας άλλαξαν.
Οι λεωφόροι του μυαλού μας άλλαξαν.
Οι εθνικές οδοί μας άλλαξαν.
Δεν είναι πια τόπος.
Δεν είναι πια τόπος να ζεις.
Δεν είναι πια τόπος να ζεις εδώ.
~
από τη συλλογή Η ιστορία ενός ανθρώπου, εκδ. Μετρονόμος, 2011
πηγή

Ο Σπύρος Αραβανής γεννήθηκε το 1979 στον Πειραιά. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και είναι διδάκτορας Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (Πανεπιστήμιο ΑΘηνών).  Είναι Σύμβουλος-Καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) και Ακαδημαικός Υπότροφος-Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. (Συν)εργάζεται ως μουσικός αρθρογράφος και ερευνητής. Είναι μέλoς της συντακτικής ομάδας των μουσικών περιοδικών www.musicheaven.gr και www.musicpaper.gr. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά (Δίφωνο, Μετρονόμος, Όασις, «Βιβλιοθήκη» Ελευθεροτυπίας, «Καλειδοσκόπιο» κ.ά.)  Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά («Εντευκτήριο», «Ποιητική», «Πλανόδιον», «Οδός Πανός», «Κουκούτσι», «Osiris» (Αμερική), «HQ-Poetry Magazine» (Αγγλία) κ.ά.). Είναι συν-εκδότης της Επιθεώρησης Ποιητικής Τέχνης "Ποιείν". Το Ποιείν εκδίδει, επιλεκτικά, ποιητικά βιβλία σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Μετρονόμος» ως Σειρά ΠΟΙΕΙΝ. Τίτλοι βιβλίων: Η Ανοσία της Άγνοιας, ποίηση, εκδ. Οδός Πανός 2008 * Η Ιστορία ενός Ανθρώπου, ποίηση, εκδ. Μετρονόμος 2011 * Πέντε Αστικές Ωδές, στίχοι, εκδ. Ενδυμίων 2013 (e-book) * Θραύσματα, ποιητικοί αφορισμοί, Σειρά Ποιείν, εκδ. Μετρονόμος, 2015 * Πολυπολιτισμική Ταυτότητα και Λογοτεχνία/ Μια συγκριτική θεώρηση των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης, 2003 & 2011, εκδ. Διάδραση 2015 * Μελοποιημένος λόγος- Είκοσι μελετήματα, εκδ. Μετρονόμος, 2017 * Η ανοσία της άγνοιας, εκδ. Πανός, 2018 * Ο Φιλοθεάμων, εκδ. Κουκούτσι, 2020