(1).jpg)
.png)
Στον Bernard Knox
Ζούσαν την εποχή των μονοδρόμων
κι έτσι, νομίζω, το ’χανε συλλάβει:
άσπρο και μαύρο, αφεντικά και σκλάβοι,
αυτός είναι ο καιρός, αυτός ο γνώμων
που δίνει στην κοινή μορφή το σχήμα
της ένωσης και την αυτονομία
στη στράτευση. Απ’ την προϊστορία
υψώνεται σαν πλάσμα, σώμα, κύμα
που αίμα κυλά, πηγάζει απ’ το αίμα
εδώ, μέσα στο Μάτι του Λονδίνου.
Αλήθεια και γλυπτό τους μνήμα γίνου:
πως τελικά η θέση είναι το θέμα,
η θέση στο βαθύτατα επείγον,
και είναι πάντα υπόθεση των λίγων.
~
από τη συλλογή Το σύνδρομο Σταντάλ, εκδ. Πόλις, 2013
πηγή
κι έτσι, νομίζω, το ’χανε συλλάβει:
άσπρο και μαύρο, αφεντικά και σκλάβοι,
αυτός είναι ο καιρός, αυτός ο γνώμων
που δίνει στην κοινή μορφή το σχήμα
της ένωσης και την αυτονομία
στη στράτευση. Απ’ την προϊστορία
υψώνεται σαν πλάσμα, σώμα, κύμα
που αίμα κυλά, πηγάζει απ’ το αίμα
εδώ, μέσα στο Μάτι του Λονδίνου.
Αλήθεια και γλυπτό τους μνήμα γίνου:
πως τελικά η θέση είναι το θέμα,
η θέση στο βαθύτατα επείγον,
και είναι πάντα υπόθεση των λίγων.
~
από τη συλλογή Το σύνδρομο Σταντάλ, εκδ. Πόλις, 2013
πηγή
O Γιάννης Δούκας γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και Digital Humanities στο King'sCollege του Λονδίνου. Διακρίσεις: Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή του Περιοδικού Διαβάζω για το βίβλιο Στα μέσα σύνορα. Βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών για Το σύνδρομο Σταντάλ. Τίτλοι βιβλίων: Ο κόσμος όπως ήρθα και τον βρήκα (Κέδρος, 2001). Στα μέσα σύνορα (Πόλις 2011). Tο σύνδρομο Σταντάλ (Πόλις 2013). Η θήβα μέμφις (Πόλις 2020).
