Άννα Καμιένσκα (Anna Kamienska), «Το σπίτι»

Κανείς δεν θα με αποσπάσει απ΄αυτή τη γη
απ΄αυτό το λόφο, το γκρεμισμένο σπίτι
που ζούσε η αγάπη
το κλάμα  και το γέλιο των παιδιών.
Θα πιαστώ με τα νύχια
θ΄ανακατευτώ μ΄αυτό
ως να ψηλώσει το πράσινο χόρτο
θα το κλείσω
στη χούφτα των πέντε δακτύλων
στη χούφτα των σιωπηλών αισθήσεων
στη χούφτα της ακούραστης σιωπής
και για όλα τα ανείπωτα
ας μαρτυρήσει του τάφου η πλάκα.
~
Μετάφραση: Άρης και Νίκος Χατζηνικολάου
πηγή