Μαρία Κουλούρη, «Στου Κάφκα»

Αν αποφάσισες να μεταμορφωθείς, γίνε χώρος
Δώσε μου καρέκλα και κρεβάτι
Άσε με να ξαπλώσω
Τόσες δίκες
Να τελειώσουν κάποτε
Σε γνώρισα παράθυρο
Έγινες σκοτάδι
Σε είδα βροχή
Πέρασε κι αυτό
Οι πόνοι της γέννας
Σε κάνανε μητέρα
Διάβασα τα έργα σου
Τα έφαγες
Όπως εκείνος ο πατέρας τα παιδιά του
Να μια όμορφη μέρα, είχα πει
Ήθελα να σκαρφαλώσω στα δέντρα
Ντράπηκα
Αν αποφάσισες να μεταμορφωθείς, γίνε χώρος
Υπάρχει ακόμα ένας ήχος
Ήσυχος
Περιμένει να τον αφήσεις να κοιμηθεί
Ζήσε αργά
Περιττό να το πούμε
Όλοι θα υποκύψουμε
Αυτός είναι ο τελευταίος αφορισμός

~
από τη συλλογή Μουσείο άδειο, εκδ. Μελάνι, 2013
πηγή

Η Μαρία Κουλούρη, γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1975 και ζει στην Αθήνα. Εργάζεται ως Λογοθεραπεύτρια, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και Εμψυχώτρια θεατρικής ομάδας ενηλίκων με αυτισμό και νοητική υστέρηση. Θεατρικά της μονόπρακτα έχουν παρουσιαστεί σε μορφή θεατρικού αναλογίου, από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου της Αθήνας. Έχει γράψει το σενάριο της ταινίας μικρού μήκους "Μη με λησμόνει". Τιτλίων βιβλίων: Μουσείο άδειο (Μελάνι, 2013 - Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων το 2014). Ρολόγια και άλλοι χτύποι, (Μελάνι, 2015). Καθημερινά κρεβάτια (Μελάνι, 2017)