Βάλια Τσάϊτα-Τσιλιμένη, «Το σπίτι»

Σχεδιάζαμε ολόκληρη νύχτα
Πώς θα είναι τα χρώματα στα παράθυρα
Πώς θα είναι τα σεντόνια
Σπάσαμε κι ένα ρόδι στο πάτωμα
κι ήμασταν ακόμη άγνωστοι

Κρεμάσαμε κόκκινες φωτογραφίες
Στους τοίχους έλαμπε η σιωπή
Ντύσαμε ανυποψίαστοι τα σώματά μας
με ναυαγισμένες αισθήσεις
εξορισμένες απ’ τη μουσική

Μετακινήσαμε το ξύλινο τραπέζι
ενώ το φως ξέφευγε απ’ τις κλειδαρότρυπες
Βάλαμε λουλούδια σε κάθε γωνία
Τα ποιήματα έτρεχαν φοβισμένα
γύρω απ’ τους καθρέφτες

Ανάψαμε τα μεγάλα κεριά
καταργώντας τις ψευδαισθήσεις
που είχαν τυλιχτεί στους αγκώνες μας
Λατρέψαμε αθόρυβα την αναμονή
κι ήμασταν ακόμη αδάκρυτοι.

~
από τη συλλογή Άγρια Χόρτα, εκδ. Κίχλη, 2017
πηγή

Η Βάλια Τσάιτα - Τσιλιμένη γεννήθηκε το 1986 στη Θεσσαλονίκη. Διδάσκει λογοτεχνία, γλώσσα και μετάφραση στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή πάνω σε θέματα ταυτότητας, κοινωνικής κριτικής και λογοτεχνικής γραφής στη λεγόμενη "γενιά του 1920" στην Ελλάδα. Ασχολείται επίσης με τη φωτογραφία. Τίτλοι βιβλίων:  Τα Άγρια χόρτα (Κίχλη, 2017). Ρόζυ -Μυθυστόρημα- (1999)