Στο μετρό
ονειροπολώ
κι ανασαίνω βαριά
απ’ το κάπνισμα.
Για μια στιγμή ζαλίζομαι
και πέφτουν πάνω μου πολλά φώτα.
ονειροπολώ
κι ανασαίνω βαριά
απ’ το κάπνισμα.
Για μια στιγμή ζαλίζομαι
και πέφτουν πάνω μου πολλά φώτα.
Θλίβομαι νιώθοντας
την ανέλπιδη τέχνη
του ποιητή.
Πόσο απλός ο κόσμος,
αυτό το μεγάλο τίποτα,
και πόσο δυστυχία
και βάσανα
σε ραγισμένες καρδιές
και ψυχές πεθαμένες.
την ανέλπιδη τέχνη
του ποιητή.
Πόσο απλός ο κόσμος,
αυτό το μεγάλο τίποτα,
και πόσο δυστυχία
και βάσανα
σε ραγισμένες καρδιές
και ψυχές πεθαμένες.
O ποιητής Λευτέρης Πούλιος γεννήθηκε στην Aθήνα το 1944. Εμφανίστηκε στα
γράμματα πρώιμα το 1961, με τη δημοσίευση ποιήματός του στην εφημερίδα
"Αυγή". Η ουσιαστική του όμως παρουσία εγκαινιάστηκε το 1969 με τη
συλλογή "Ποίηση", με πρόλογο του Φώντα Κονδύλη. Συμμετείχε στην έκδοση
των "Νέων κειμένων", των "Έξι ποητών" και της "Κατάθεσης ’73".
Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Ακτή", "Ausblicke", "Τραμ", "Χρονικό" κ.ά.
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, ρωσικά, γαλλικά
και τσέχικα. Τίτλοι βιβλίων: Ποίηση (1969). Ποίηση, 2 (1973). Ενάντια
(1988). Τα επουσιώδη (1988). Αντί της σιωπής (1993). Το διπλανό δωμάτιο
(1998). Το αλληγορικό σχολείο (1999). Ποιήματα Επιλογή 1969-1978 (2001).
Μωσαϊκό (2001). Ο γυμνός ομιλητής (2001). Συλλαβές για τον άνεμο
(2003). Το θεώρημα (2005). Η κρυφή συλλογή (2008)
