Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Μαρία Θ. Αρχιμανδρίτη, «Οξεία μνήμη»

Σχεδόν με σπασμούς έφτυνε τα κρακ
που είχε μέσα της με προσοχή συλλέξει.
Μεταλλικός ο ήχος τους στο πάτωμα.
Ξέρεις πώς γρατζουνούν τα σωθικά
οι τσακισμένες προσδοκίες;
Πόση στωικότητα να κρύβει μια παρ’ ολίγον τέλεια τελεία
εθισμένη σε ορθές γωνίες…

Υποκλίσεις.
Υποταγή και ανοιχτά σκέλια.
Τικ τακ. Τικ τακ.
Και τέταρτο.
Κρακ. Κρακ.
Πώς οι ρωγμές απατούν την ορθότητα,
με οξεία μνήμη.
~
από την ποιητική συλλογή Η μοναξιά της καμπύλης, εκδ. Κέδρος, 2015
πηγή

Η Μαρία Θ. Αρχιμανδρίτη γεννήθηκε το 1981. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε μάρκετινγκ και εξειδικεύθηκε στις Βαλκανικές Σπουδές. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει συμμετάσχει σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ ποίησης. Το πρώτο της βιβλίο, "Η μοναξιά της καμπύλης" (Κέδρος, 2015), ήταν υποψήφιο για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή της Εταιρείας Συγγραφέων (Βραβείο εις μνήμην Γιάννη Βαρβέρη), καθώς και για το κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Τίτλοι βιβλίων: Η μοναξιά της καμπύλης (2015). Πουέντε (Πόλις, 2020)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης