(1).jpg)
.png)
Βρεθήκαμε ανάμεσα σε δύο ισημερίες.
Σταθήκαμε βουβοί.
Υποκριθήκαμε πως ήμασταν
ο καθένας μια άυλη στήλη
συγκεντρώσαμε ύστερα
τα σκόρπια σώματά μας
κομμάτι κομμάτι
αργά, να μη μας πάρει χαμπάρι
της πύλης το τσακάλι που αλυχτάει.
Τα σμιλέψαμε
με της ηδονής τη γλυπτική
κι ανακαλέσαμε την πρώτη μας ζωή.
Κάτω απ’ του ήλιου το σκαλοπάτι
το κέντρο μας ψάξαμε
με δάχτυλα αναστημένα
και σπείραμε γύρω μας
στη λιγοστή και στέρφα γη
σπόρους γερούς
που θα γεννούσαν κέδρους
αήτητους στους κεραυνούς.
Με φως στα χείλη δώσαμε
το φιλί που δεν αμφιβάλλει.
~
με της ηδονής τη γλυπτική
κι ανακαλέσαμε την πρώτη μας ζωή.
Κάτω απ’ του ήλιου το σκαλοπάτι
το κέντρο μας ψάξαμε
με δάχτυλα αναστημένα
και σπείραμε γύρω μας
στη λιγοστή και στέρφα γη
σπόρους γερούς
που θα γεννούσαν κέδρους
αήτητους στους κεραυνούς.
Με φως στα χείλη δώσαμε
το φιλί που δεν αμφιβάλλει.
~
Η Σοφία Περδίκη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών «Βακαλό» και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Saint–Étienne. Το εικαστικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και σε ομαδικές εκθέσεις. Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά, στον συλλογικό τόμο της ομάδας CRAFT (μικρές εκδόσεις, 2015) και στις περιοδικές ανθολογίες πεζού και ποιητικού λόγου diP generation (Θράκα, 2016 και Μανδραγόρας, 2017). Τίτλοι βιβλίων: Το αιώνιο αίνιγμα (Κίχλη, 2020)
