Μαριαλένα Δισακιά, «Λοβοτομή σκέψης»

Η κλεψύδρα σου από την κάτω μεριά φίλε δεν έχει πάτο,
δεν γυρνάει να ξαναμετρήσει το χρόνο

Τρέχει η μοναξιά σε διαδρόμους γυμναστηρίου
Παίζει μαζί μου τόπι σε αίθουσες του πιλάτες
Ξεγυμνώσατε τον άνθρωπο και αφαιρέσετε με λοβοτομή τη σκέψη

Τρέχα να δεις τις καινούργιες αισθησιακές φωτογραφίες
Γελά με ηλιθίους των εναλλασσόμενων εικόνων
Απαγόρεψαν το τσιγάρο στα φαγάδικα και νομίζουν θα επιβληθούν στη θέληση μας
Απαγορεύεται η σκέψη στα παιδιά
Απαγορεύεται το όνειρο στους εφήβους
Τρέξτε προλαβαίνετε μια ζωή που σκοτώσατε
Τρέξτε προλαβαίνετε να μπήτε  πρώτοι στο φέρετρο της αδιαφορίας
Να βγεις στο μπαλκόνι να καπνίσεις γιατί από εκεί μπορείς μόνο να αναπνεύσεις πιο πολλά από τα χημικά τους όρια
Εσύ είσαι καλά;
Εσύ μπορείς;
Εσύ δεν τρέχεις;
Ονειρέψου ρε!
Προχώρα σιγά
Σκέψου τον τρόπο
Άφησε το μυαλό σου να σκεφτεί
Άναψε τσιγάρο και γράψτους στα @ρχιδι@ σου
Τί γιατί ;
Τί πως ;
Ξύπνα ρε!
Ξύπνα να φανταστείς, γιατί αυτό δεν θέλουν
Να σε ρίξουν στην μια πλευρά ή στην άλλη
Ξεχώρισε εσένα τι σ΄ αρέσει από κάθε πλευρά
Ξεχώρισε και διάλεξε
Επέλεξε και προχώρα
Μπες στο πάρκο δες τα δέντρα
Δες άλλαξαν τα ξύλινα παγκάκια με μεταλλικά γιατί  δεν άντεχαν τους έρωτες που τα πότισαν τόσα χρόνια με μονογράμματα και φιλιά
Τα κάψανε μαζί με το μυαλό των παιδιών σας
Τα έσκισαν στα δύο τα χρόνια σας, αυτά που τρέχεις και… αυτά που τρέχεις
Τρέχα ηλίθιε στο τίποτε της αρπαγής
Στο τίποτε της γνώσης τους
Στο τίποτε της ζωής τους
Γιατί αυτό το τίποτε τους βοηθά να γεμίζουν τις τσέπες και τα δωμάτια με το δικό τους μεγάλο τίποτε
Μαζεύονται στις αυλές των κρασοπουλιών και βρίζουν τον νόμο

Επέστρεψε  στο σπίτι κουκουλώσου με τη παλιά κουβέρτα και κλάψε, ούρλιαξε, μα το πρωί σήκω βγες στο δρόμο και κάψτους!
Μ ακούς ;
Ακούς ;
Κάψτους τα μυαλά και έλα με ένα μήλο στο στόμα θα επιτεθούμε το ξημέρωμα!
πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας

Η Δισακιά Μαριαλένα γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου μεγάλωσε και σπούδασε λογιστικά. Η ζωή την οδήγησε στη Σκύρο. Εκεί έζησε 15 χρόνια δουλεύοντας ως λογίστρια, επάγγελμα που εξασκούσε κι όταν επέστρεψε στην Αθήνα. Πάντα την ακολουθούσε ένα τετράδιο, ένα δικό της τετράδιο που το γέμιζε λέξεις. Λέξεις που μιλούσαν για τη ζωή της, λέξεις που δεν είχαν καμιά σχέση με τους «αριθμούς» των πελατών της ,λέξεις που ήταν η δική της αλήθεια, το δικό της πάθος. Σήμερα ζει μόνιμα στην Αθήνα, «μακριά» απ’ τους αριθμούς των πελατών, κοντά στα δικά της «γράμματα» στις δικές της λέξεις. Ελεύθερη πια, έχει ως μόνη της ενασχόληση την ανάγνωση και τη γραφή. Αφοσιώθηκε επιτέλους στο πάθος της. Παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής κι ανάγνωσης. Απέκτησε βεβαίωση σπουδών από το Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου «Αυτοπεποίθηση-Αυτογνωσία» «Αυτοπεποίθηση- Αυτοεκτίμηση», «Η τέχνη της επικοινωνίας» και «Στην τέχνη της ευτυχίας». Γράφει ποίηση και διηγήματα . Διηγήματα της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Κύμα σε τρείς συλλογικές ανθολογίες («Ανθολογία μικρού διηγήματος για την νύχτα», «Ιστορίες πάθους και μαγειρικής» και «Παράξενες ιστορίες με γάτες») “Ασκήσεις επί χάρτου ” από τις Εκδόσεις Κύμα διηγήματα, αφηγήσεις και ποίηση. Απο τις εκδόσεις Εντύποις “Ρευστά όρια” συλλογικός τόμος ποίησης. Ποίημα της επιλέχθηκε από τις εκδόσεις PROVOCATEYR και συμμετάσχει στα   «Ανεμοδαρμένα ποιήματα»  Δίγλωσση  Συλλογή Ελληνικής ποίησης του 21ου αιώνα. Από τις εκδόσεις Λευκό Μελάνι κυκλοφορεί από το 2018 η πρώτη ποιητική της συλλογή «Οι στροβιλισμοί της Αστάρτης» [από την ιστοσελίδα της ποιήτριας marialenadisakia.gr]