Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, «Το όνειρο»

Το όνειρο χρησμός βγαλμένος
από της κάθε νύχτας
τα σκοτεινά εντόσθια:
Εγώ ασπρόρουχο στης μάνας μου τα χέρια
μια στον πάτο της χλωρίνης
μια στο τοίχωμα της σκάφης
και μια να τρίβομαι στην ίδια μου τη σάρκα.

Κι έπειτα διάπλατα απλωμένος
μπαλωμένος
στο φως
στα τέσσερα στοιχεία
στα τέσσερα στοιχεία
στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα

νʼ ασπρίζω σαν τα κόκαλα της μάνας μου.
~
από τη συλλογή Έλαβον, εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017
πηγή

το ιστολόγιο που συνδιαχειρίζεται ο ποιητής

Ο Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου γεννήθηκε το 1968 στη Βέροια όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: «Η τράπουλα του καλοκαιριού» (εκδ. Ars Poetica, 2012), «Furor Scribendi» (εκδ. Ars Poetica, 2013), «Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2015), «Έλαβον» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017), «Τα μεροκάματα ενός έρωτα» (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2019) και «Της μιας ανάσας ποιήματα» (εκδ. Κουκκίδα, 2021), «Όλα στο μαύρο» (εκδ. Ρώμη, 2022), ενώ συμμετέχει στα συλλογικά έργα «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (εκδ. Ενδυμίων, 2012) και «Ποιητικός και Πεζός Λόγος των Μελών της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (1980-2015)» (εκδ. Ρώμη, 2016). 

[Μέλος του Ποιητικού Πυρήνα και της ιστοσελίδας ppirinas.blogspot.com]