Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Χρήστος Μαρτίνης, «Σκέρτσο και όχι»

Επισημαίνω: Φόρεσα τη Μεσόγειο πουκάμισο.
Καρφώνονται λογαριασμοί στην πόρτα κάθε μήνα
και πίνω μπύρα από κουτί σε πάρκο στην Αθήνα.
Αν κι άθελά μου μπλέχτηκα σ’ έναν αγώνα άνισο,
σας λέω ξανά: Φόρεσα τη Μεσόγειο πουκάμισο.

Στον ύπνο μου σκεπάζομαι με χιόνι του Νεπάλ.
Συνέχεια ψάχνω δίευρω να βάλω για βενζίνη,
στις τσέπες, μέσα στ’ άπλυτα, αν έχει εκεί ξεμείνει.
Κι ας έχω στο ντουλάπια μου ψωμί, τυρί και ζβαν,
οι νύχτες μου σκεπάζονται στο χιόνι του Νεπάλ.

Φύτεψα στο μπαλκόνι μου την όαση της Σίβα.
Οι φίλοι πάντα με κερνάν καφέ, κανά τσιγάρο
και τρίζει το αμάξι μου σαν χαλασμένο κάρο.
Στη κούτρα μου κι αν λάσκαρε η φαγωμένη βίδα,
ανθίζει στο μπαλκόνι μου η όαση της Σίβα.

Αντί για κάδρο, κρέμασα στο χωλ το Βόρειο Σέλας.
Το ξέρω. Εν γνώσει μου χρωστώ τουλάχιστον δυο νοίκια,
τα δίδακτρα, τις εισφορές σε σύνταξη και ίκα.
Κι αν βάφτηκε η γειτονιά στα χρώματα της τρέλας,
μέσα στο χωλ ανέτειλε παντού το Βόρειο Σέλας.

Ψαρεύουν στη μπανιέρα μου βάρκες της Νότιας Κίνας.
-Μα, τρίζουν τα υδραυλικά όταν ανοίγεις βρύσες!
-Δες ρε! Έσταξαν τα καλοριφέρ βρομόνερα και πίσσες.
Ε! Κι ας τσιτώνω πού και πού αν βγαίνει αυτός ο μήνας,
στο μπάνιο δίχτυα άπλωσαν βάρκες της Νότιας Κίνας.

Σας το δηλώνω: Φόρεσα τη Μεσόγειο πουκάμισο.
Ας μου χτυπούν λογαριασμοί την πόρτα κάθε μήνα,
θα πίνω μπύρα από κουτί στα πάρκα στην Αθήνα.
Κι αν άθελά μου μ΄ έμπλεξαν σ’ έναν αγώνα άνισο,
σας απειλώ: Φόρεσα τη Μεσόγειο πουκάμισο.
πηγή

Ο Χρήστος Μαρτίνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985 και ζει στην Θεσσαλονίκη. Ποιήματα του έχουν εκδοθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Τίτλοι βιβλίων: Το ξένο φως (Υποκείμενο, 2017). Ελίοφορ Φέστους Ένα νεοελληνικό ποίημα (Υποκείμενο, 2019)

 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης