Αίσωπος, «Τα δέντρα και η καλαμιά»

Μια φορά τα δέντρα τσακίζονταν από τους σφοδρούς ανέμους. Την ίδια στιγμή, όμως, έβλεπαν τα καλάμια να παραμένουν αλώβητα. Τους εξέφρασαν λοιπόν την απορία τους: «Καλά, πώς γίνεται να κομματιαζόμαστε έτσι εμείς, που είμαστε τόσο γερά και ογκώδη, ενώ εσείς τα λεπτοκαμωμένα, τα τόσο αδύναμα, δεν παθαίνετε το παραμικρό;». Ιδού τί αποκρίθηκαν τότε τα καλάμια: «Ξέρετε, εμείς έχουμε επίγνωση της αδυναμίας μας. Συνεπώς, υποχωρούμε μπροστά στην επίθεση των ανέμων, και με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε το χτύπημα από την ορμή τους. Εσείς, αντίθετα, έχετε τέτοια αυτοπεποίθηση για τη δύναμή σας που τους προβάλλετε αντίσταση. Γι᾽ αυτό σας τσακίζουν».

(Το δίδαγμα του μύθου: Στις αντίξοες περιστάσεις είναι πιο ασφαλές να υποχωρείς παρά να ορθώνεις ανάστημα)

Μετάφραση: Ιωάννης Μ. Κωνσταντάκος