Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

723 Ποιητές - 8.176 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Αικατερίνη Τεμπέλη, «Allée Quo Vadis?»

Χαμένη στο Παρίσι
τη μέρα της πτώσης της Βαστίλης
ανάμεσα σε φλεγόμενους κάδους σκουπιδιών
αλαλάζων πλήθος
κι οπλισμένους στρατιώτες
ψάχνω
εκείνη τη φωτογραφία σου
απ’ το “Portal” του Vladikavkaz

“Ελληνίδα;”
Χαμογέλασες στη σιωπηλή μου κατάφαση
“Το Αλφα και το Ωμέγα”
Διάλογος βγαλμένος σαν από Μαγυάρικη ταινία

Σε κοίταξα όσο κρατά μια άνω τελεία και μερικά αποσιωπητικά

Παράξενα ηχούσαν τα γνωστά φωνήεντα με την προφορά της Οσετίας
Κι οι βιβλικές αναφορές σου ακατάληπτες

Μέχρι που
είδα τα ζωγραφιστά σου γράμματα
στην πόρτα της κατάληψης
Μέχρι που
άκουσα τα σπαρακτικά τραγούδια
του Βόρειου Καυκάσου

Οι Αλγερινοί έχουν γλέντι
οι ομάδα τους κέρδισε
και με κερνούν τσάι με κάρδαμο
Γελούν φτιαγμένοι από νωρίς
Νίκες και ήττες ανάκατες μες τη ζωή

Κι εγώ εγκλωβισμένη μες σε δρόμους
που έχουν όλες τις εξόδους τους κλειστές:
ferme, ferme, ferme!
Κι όμως
πάνω από τα θεόρατα στοιχισμένα δέντρα
λάμπει σ' έκλειψη η σελήνη

Ιούλιος αιμοσταγής
χωρίς αιδώ μας χώρησε
~
μέρος του ποιήματος στην ιστοσελίδα της ποιήτριας
ολόκληρο το ποίημα στο «Μονόκλ» σελ. 18

Η Αικατερίνη Τεμπέλη γεννήθηκε στη Σάμο, αλλά έζησε μερικά απ’ τα πιο ενδιαφέροντα χρόνια της ζωής της στη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο, όπου σπούδασε αντίστοιχα Ψυχολογία και Κοινωνική Εργασία. Στην Αθήνα εκπαιδεύτηκε στην οικογενειακή θεραπεία  (Μονάδα Οικογενειακής Θεραπείας-ΨΝΑ) και στην Bραχεία Ψυχοθεραπεία. Παρακολούθησε παράλληλα μαθήματα υποκριτικής στο «Θέατρο των Αλλαγών» και μονωδίας στο «Ολυμπιακό Ωδείο» Ηρακλείου. Το 1993 κέρδισε το Α’ Πανελλήνιο βραβείο, σε γραπτό διαγωνισμό της Deutsche Welle, με θέμα το ρατσισμό κι εκπροσώπησε τη χώρα μας στην Κολωνία. Τον επόμενο χρόνο, το 1994, πήρε Διάκριση στον Παγκρήτιο Διαγωνισμό Ποίησης. Εργάστηκε για πάνω από μια δεκαετία στο ραδιόφωνο (Ράδιο Κρήτη, 9.84, Studio 19, ΕΡΑ Ηρακλείου, 102-ΕΡΤ 3 κ.ά.) ως παραγωγός και παρουσιάστρια ραδιοφωνικών εκπομπών, καθώς και σε γνωστά περιοδικά κι εφημερίδες ως δημοσιογράφος. Το «Αλφαβητάρι των Παθών – Αλχημικοι αλγόριθμοι» είναι το τέταρτο βιβλίο της (εκδόσεις «Ελευθερουδάκης», 2020) και η πρώτη της ποιητική συλλογή. Προηγήθηκε «Το ποτάμι στον καθρέφτη» (συλλογή διηγημάτων, «Άνεμος εκδοτική», 2015), καθώς και τα μυθιστορήματα «Η σκόνη των άστρων»  (2010) και το«Βενετσιάνικο χρυσάφι» (2007) . Και τα δύο εκδόθηκαν απ’ τις εκδόσεις «Μοντέρνοι Καιροί». Σήμερα ζει στην Αθήνα, ασχολείται με την Ιστορία και το Θέατρο, ενώ συμμετείχε πρόσφατα στην ταινία μικρού μήκους του Γιώργου Τριανταφύλλου «Άγγιξέ με«. Τις νύχτες γράφει στίχους, που μελοποιούν νέοι καλλιτέχνες όπως ο Παναγιώτης Λιανός, ο Χρήστος Δάβρης κ.α.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης