Νίκος Δόικος, «Μνήμη Μνημονιάδος»

Προσήλθαν πάλι καλοθελητές να ψευδομαρτυρήσουν
καταδικάζοντας σε ισόβιο συμπόσιο τη φάρα τών Σελλών,
να τους προσφέρουν κατοικίες πολυτελείς κι ανέσεις,
μακριά ΄πο τα γαιώδη καταλύματα και την βρωμιά,
τούς δύστυχους , μακριά ΄πο τον δικό τους κόσμο.

Καταραμένοι αφέντες Αγοραίοι που δεν σέβεστε
τις ιερές συνήθειες τών ανθρώπων,
τα έθη τα παλιά τών Δωδωναίων τα έρμα       
τών ουράνιων μυστικών αποκαλύψεων , που παραδόθηκαν
από γενιά αρχέγονη ανελλιπώς σε κάθε άγουρη γενιά
και γίναν προξενιά και πόλεμοι και τρόπαια και θρησκείες.  

Πού βρέθκαν τόσοι βάρβαροι να αρπάξουνε την κόρη
μα και Θεσμοί να μετατρέψουν την Αλήθεια σε περίκλειστη
υπόθεση , σε άλλοθι για τους άρπαγες τής νεαρής Ευρώπης;

Την έκρηξή του ο νούς μου διανοείται , ανατινάζοντας
συλλογισμούς , συθέμελα γκρεμίζοντας βεβαιότητες,
ανάμεσα σε λείψαν΄απολιθωμένων ινδαλμάτων  νεκρά
θαλασσοπούλια εκβράζονται στις λάβρες αμμουδιές μου.
~
από τη συλλογή Ρανίδες Ύδατος κι Αίματος (Ασκήσεις επί χάρτου), Εκδόσεις των φίλων, 2016
πηγή

Ο Νίκος Δόικος γεννήθηκε στην Καστοριά. Είναι  αρχιτέκτονας-πολεοδόμος και συγγραφέας. Τελείωσε το St. Paul's College στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, σπούδασε στο Columbia και στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παρακολούθησε διετή κύκλο μαθημάτων πολιτικής οικονομίας και κοινωνιολογίας, Urban Economics - Urban Sociology. H πολιτική του σκέψη σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από την ενεργό συμμετοχή του στα γεγονότα του Μάη του '68 στο Columbia και, αμέσως μετά, στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα της Θεσσαλονίκης. Δύο ποιοτικές καμπές στην ιστορία των αυθόρμητων κινημάτων, με αποδομητική, κατά τον ίδιο, δυναμική, δυστυχώς αναξιοποίητες, καιροσκοπικώς μυθοποιημένες από τους τότε απόντες και μετέπειτα κυρίαρχους της αμερικανικής και ελλαδικής μεταπολίτευσης, τις οποίες, παρ' όλα αυτά, επιμένει να θεωρεί προάγγελους μετα-αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '90, με σειρά εκδόσεων και δημοσιεύσεων και με συστηματικές δημόσιες παρεμβάσεις σε θεματικά fora και στον διαδικτυακό διάλογο Αθήνας, Βρυξελλών και Νέας Υόρκης, θέτει επιτακτικά το ζήτημα της συστημικής κρίσης του νεοφιλελευθερισμού και μελετά τις προϋποθέσεις για ριζικές αλλαγές στα παραδοσιακά οικονομικά και πολιτικά μοντέλα. Μελέτες και άρθρα του, επιστημονικού ή ευρύτερου πολιτικού περιεχομένου, έχουν εκδοθεί από εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς και έχουν δημοσιευθεί στον ελληνικό και ξένο εβδομαδιαίο και περιοδικό Τύπο. Τίτλοι βιβλίων: Γενιά του Νοέμβρη – ποιήματα (2010), Απόδειπνο για PIGS (2013), Συναμφότερα και λίγα μόνα (2015), Αριστερά της "Αριστεράς" (2016), Ρανίδες ύδατος κι αίματος ( 2016), Τρίστιχα-ποιήματα (2017), Επιστροφή στον 21ο αιώνα (2019), Οι αδέσποτοι (2020) κ.α.