Άρης Αλεξάνδρου, «Επιστροφή»

Έτσι που γυρίσαμε

γυαλίζουνε οι ράγιες στο σκοτάδι

απ’ την πολλή σιωπή

έτσι που γυρίσαμε

βρήκαμε τους εισπράκτορες σφαγμένους

και το πεντακοσάρικο για το εισιτήριο

θα μας περισσεύει

και τα τέσσερα χρόνια

γι’ αυτό που λέγαμε ζωή μας

θα μας λείπουν

έτσι που γυρίσαμε κi οι δρόμοι προχωράνε

τετραγωνίζοντας την άδεια πολιτεία

σε πένθιμους φακέλους

κι αυτός ο αστυφύλακας περνάει και χασμουριέται

Θεέ μου! ας μίλαγε τουλάχιστον αυτός

κι ας μου ζητούσε

την ταυτότητά μου.

~

από τη συλλογή   Άγονος γραμμή (1952)

πηγή 

 

Ο Άρης Αλεξάνδρου, (Αγία Πετρούπολη, 1922 – Παρίσι, 1978), πραγματικό όνομα: Αριστοτέλης Βασιλειάδης,  ήταν ποιητής, πεζογράφος, και μεταφραστής έργων κυρίως της ρωσικής λογοτεχνίας. Στην ποίηση του Αλεξάνδρου υπάρχει έντονη η πικρία από τη διάψευση των ελπίδων, πικρία που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των ποιητών που έζησαν τον Ελληνικό Εμφύλιο. Συγχρόνως χαρακτηρίζεται από έντονη ειρωνεία που σε ορισμένα σημεία φτάνει στο σαρκασμό, ως προς όλα τα γνωστά κοινωνικά συστήματα. Ο Αλεξάνδρου ασχολήθηκε επίσης με την μετάφραση έργων κλασικών και νεότερων Ρώσων συγγραφέων (μετέφρασε Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Τσέχωφ Αχμάτοβα κ.ά.), αλλά και έργων Γάλλων, Αμερικανών και Άγγλων συγγραφέων. Ο Άρης Αλεξάνδρου είναι όμως περισσότερο γνωστός για το μοναδικό μυθιστόρημα που έγραψε, Το κιβώτιο (1975). Στο βιβλίο αυτό, όπως και στο σύνολο του έργου του, φαίνεται η απομάκρυνση του συγγραφέα από τον κομματικό δογματισμό και η επιθυμία του για διαφύλαξη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.  Θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς Έλληνες συγγραφείς, με πολύ σημαντικό μεταφραστικό έργο. To μοναδικό μυθιστόρημά του, Το Κιβώτιο (1975), αποτιμάται ως «ένα πραγματικά σημαντικό έργο» της νεοελληνικής πεζογραφίας. [Βιογραφία]