Ντενίς Λέβερτοφ (Denise Levertov), «Μεσονυχτίων τετράστιχα»

Μ’ αρέσει να βλέπω στο χρυσό φως του σπίρτου
απόκρυφες πτυχές ενός προσώπου
σαν κάτι αθώο που ανακάλυψες
στο σκονισμένο χρονικό της ντροπής.
Πιασμένη μια στιγμή μαγείας και αγάπης
Σ’ έναν μικρόκοσμο πάθους ξαφνικού
γνωρίζω αυτή τη νέα γεωγραφία -
μια έρημο που ποτέ δεν θα μπορούσα να δαμάσω.
Την βροχή ακούγοντας να πέφτει στη γωνία
ενός ονείρου νιώθουμε την πραγματικότητα,
και γνωρίζουμε το σπίρτο πριν σβήσει
την εφήμερη αιωνιότητα.

~

Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς 

Ντενίς Λέβερτοφ "ΠΟΙΗΜΑΤΑ" εκδ. Ηριδανός, 2007

πηγή