Καθόταν στο διπλανό τραπέζι,
είχε δική του παρέα κι όμως κάθε τόσο
γύριζε να με κοιτάξει,
με έψαχνε στα μάτια.
Πριν καθήσει απέναντί μου
υπήρχε το νωχελικό φως του απογεύματος
που έλουζε τα τραπέζια,
τα καθαρά τραπεζομάντιλα
και πιο πέρα τις πέτρες και τα δένδρα.
Μα πριν συμβούν όλα αυτά
ήμουν βυθισμένη σε μια απέραντη νωχέλια,
σε μια απέραντη ηρεμία
που προδιέθετε και προετοίμαζε
μια τέτοια άπόλαυση:
μέσα στο εξαίσιο φως
ένας άνδρας να με κοιτάζει.
~
Η Αλεξάνδρα Μπακονίκα γεννήθηκε το 1951 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές της. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Αγγλικών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, καθώς και της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει έντεκα ποιητικές συλλογές. Ποιήματά της και κριτικά της σημειώματα δημοσιεύθηκαν σε πολλά έγκριτα λογοτεχνικά περιοδικά. Βιβλία της εκδόθηκαν στην Ινδία και στον Καναδά, με ανθολογημένα ποιήματά της μεταφρασμένα στα αγγλικά στην έκδοση: “Lovers and Lairs. Poems from the Greek”, μετ. Richard Scorza (Samkaleen Prakashan, New Delhi, 1992). Ποιήματά της μεταφράστηκαν επίσης στα γερμανικά, τα σουηδικά, τα αλβανικά και τα κροατικά. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Ανοικτή γραμμή (Διαγώνιος 1984). Το γυμνό ζευγάρι κι άλλα ποιήματα (Διαγώνιος 1990). Lovers and lairs: Poems from the Greek, Samkaleen Prakashan (1992). Θείο κορμί (Διαγώνιος 1994). Μαυλιστικά (Μπιλιέτο 1997). Παρακαταθήκη ηδυπάθειας (Εντευκτήριο 2000). Πεδίο πόθου (Μεταίχμιο 2005). Ηδονή και εξουσία (Μεταίχμιο 2009). Το τραγικό και το λημέρι των αισθήσεων (Σαιξπηρικόν 2012). Ο κόσμος απροκάλυπτα (Εντευκτήριο 2018). Ντελικάτη γυναίκα (Πόλις 2021).