Ελένη Γαλάνη, «Κραυγή»

Έσταζε αίμα στο λόφο του Έκεμπεργκ
γλώσσες φωτιάς στον προσωρινό ουρανό σου ο ήλιος
το Οσλοφγιόρντ, ο όρμος Σκάγκερακ στο φόντο
δυο ανέμελοι περαστικοί

είναι μακριά η Ζανζιβάρη πολύ μακριά

τα άδεια κορμιά του πνιγμού δε φαίνεται

το παλιρροϊκό κύμα που έρχεται είναι μακριά

το Κρατακόα, οι κοραλλιογενείς βράχοι, η έκρηξη, αιώνες

μακριά δε φαίνεται «η σφαγή

φτιάχνει τα ωραιότερα τοπία», είπες

και ακούμπησες μισό χαμόγελο στη γέφυρα

πονάει η ομορφιά πώς χώρεσαν τόσα χρώματα

χαράς στο μαύρο κάδρο του θανάτου τόσες σβησμένες σιωπές

στο τελευταίο ουρλιαχτό σου

~

*Αναφορά στον ομότιτλο πίνακα του Έντβαρτ Μουνκ

πηγή

Η Ελένη Γαλάνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στην Αθήνα, στο Παρίσι και στη Βαρκελώνη. Στις μεταπτυχιακές της σπουδές εξειδικεύτηκε στη μουσειολογία. Έχει εργαστεί σε μουσεία και γκαλερί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εχει δημοσιεύσει άρθρα και συνεντεύξεις σε εφημερίδες και διαδικτυακά περιοδικά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα γερμανικά. Από το 2013 ζει στην Φρανκφούρτη. Τίτλοι βιβλίων: Παρκούρ (Γαβριηλίδης, 2012). Terrarium Το πείραμα του Ward (Μελάνι, 2014). Το ανατολικό τέλος (Μελάνι, 2017)