Στις ιέρειες της Τέχνης, Chantal Danjou και Marie-José Armando·
στα έργα και στις μέρες μας στο Bormes les Mimosas
Πως ζούμε μυθικά μας διαφεύγει.
Πως ο ζητιάνος στη γωνιά είναι βασιλιάς μάς διαφεύγει.
Πως ίσως κιόλας είμαστε γουρούνια μες στης Κίρκης το μαντρί μας διαφεύγει.
Πως ζούμε μυθικά μας διαφεύγει.
Πως ο ζητιάνος στη γωνιά είναι βασιλιάς μάς διαφεύγει.
Πως ίσως κιόλας είμαστε γουρούνια μες στης Κίρκης το μαντρί μας διαφεύγει.
Πως ίσως τούτη η πόλη μάς χωνεύει επειδή είναι της Χάρυβδης στομάχι αυτό μας διαφεύγει,
Πως το πλυντήριο ρούχων είναι ο μονόφθαλμος Πολύφημος που βάλαμε στη δούλεψη αυτό μας διαφεύγει.
Πως η οχιά μέσα στα χόρτα ή μες στις πέτρες είναι η λυγερή σαΐτα του Απόλλωνα που ψάχνει για τη φτέρνα μας αυτό μας διαφεύγει.
Πως κάθε μηχανάκι είναι η σιδερένια ενσάρκωση εκείνου του Χρυσόμαλλου Κριού μας διαφεύγει.
Πως το λιμάνι είναι το πέτρινο μαντρί των καραβιών μάς διαφεύγει.
Πως όλα τα καράβια σέρνουν μια λευκόμαλλη δορά μάς διαφεύγει.
Πως όλα τα καράβια προσπαθούν να αντιγράψουν τη χρυσόμαλλη δορά του Γαλαξία πάνω στα νερά μάς διαφεύγει.
Πως το νερό είναι μαχαίρι που μας γδέρνει κατεβάζοντας την άσπρη, τη σγουρή, την πολυόμματη δορά της σαπουνάδας απ’ το σώμα μας αυτό μας διαφεύγει.
Πως οι πετσέτες μες στο μπάνιο μας δεν είναι ούτε μούσκλα γύρω απ’ την πηγή ούτε και είναι τα εφτά πέπλα της Άσθαρ αλλά είναι του καθρέφτη οι εφτά δορές μας διαφεύγει.
Πως η κυρία που ’ρχεται στο πάρκο με τα τρία της σκυλιά κάθε απόγευμα
είναι η Περσεφόνη με τον Κέρβερο αυτό μας διαφεύγει.
Πως ήδη έχουμε θαφτεί μας διαφεύγει·
μας διαφεύγει πως ο Ήλιος που ακουμπά το δειλινό εκεί στο λόφο είν’ ο φύλακας του τάφου μας, μια σφίγγα, ένας λέων
με πρόσωπο καθρέφτη και με χαίτη αχτίδες.
Μας διαφεύγει που η Σελήνη είναι η χαμένη μας εντάφια προσωπίδα καθώς φλόγινη σα λιόντισσα προβαίνει με ησυχία θανατερή μέσ’ απ’ τη λόχμη.
Πως ζούμε πλήρως μυθικά μας διαφεύγει.
Πως το μολύβι που κρατούμε μπορεί να ’ναι το σουβλί που τύφλωσε τον Κύκλωπα αυτό μας διαφεύγει.
Πως οι μνηστήρες είν’ εδώ και τρώνε και γλεντούν το βιος του Οδυσσέα μάς διαφεύγει.
Πως σαν τον Οδυσσέα ο ποιητής είν’ ένας ξένος μες στο ίδιο του το σπίτι αυτό μας διαφεύγει.
Πως ήδη των μνηστήρων οι ψυχές αποκολλιούνται απ’ τη σπηλιά του ουρανού και κατεβαίνουν τρίζοντας στον Άδη αυτό μας διαφεύγει.
Πως ο Ερμής χωρίς κακία τις οδηγεί μέσ’ απ’ τους δρόμους τους υγρούς προς το σκοτάδι αυτό μας διαφεύγει.
Πως ζούμε μυθικά μας διαφεύγει.
Πως είμαστε σκιές και τριγυρνάμε έξω από του χρόνου τον καθρέφτη αυτό μας διαφεύγει.
~
ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ, εκδόσεις ΑΧ, 2009, 2η έκδ. συμπληρωμένη
(από τη συλλογή Ναός του Κόσμου)
Γεννήθηκε το 1949 στη Ραΐνα, κοιλάδα της Αιτωλίας. Αφού έζησε για 32 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, επέστρεψεν εσχάτως στον τόπο καταγωγής του. Μοιράζεται πια τον χρόνο του ανάμεσα στην Ραΐνα Αγρινίου και στο Πελασγικόν Λευκάδος. Έχει σπουδάσει Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, όπου επίσης, παρακολούθησε μαθήματα Φιλοσοφίας, Αρχαιολογίας και Αστρονομίας. Έχει συνεργαστεί μ’ ελληνικές και ξένες εφημερίδες όπως "Μακεδονία", "Το Βήμα", "ΤΑ ΝΕΑ" , "Ελευθεροτυπία", "Αθηναϊκή", "Αραμπάς", «Πολιτεία», "Eλ Σάρκ ελ Αουσάντ", "Ilsole 24 ore", "Lejournaldespoetes", κ.α. Επίσης, έχει συνεργαστεί με όλα σχεδόν τα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά και αρκετά ξένα όπως "ΤΕΜΕΝ0S", "ΡΑCΙFICQUARTERLΥ", "FΟΟΤ ΡRΙΝΤ", "ΑΕGΕΑΝ RΕVIEW, "ΝΟΣΤΡΑΓΙΑ ΛΙΤΕΡΑΤΟΥΡΑ", "ΗΟRΑ DΕ ΡΟΕSΙΑ", "ΙΜΠΝΤΑ", "SΑΡRΙΡΗΑGΕ", "ΟΡΦΕΥΣ" της Σόφιας, "ΛΕΤΕΡΑΤΟΥΡΑ" (LettreInternationaleτης Σόφιας), "ΒΕΝΕΕΝ", "ECRITURE", "JournalofLiterature & Aesthetics", κ.α. Έχει εργαστεί για δυο χρόνια στο Κρατικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης, κάνοντας την εκπομπή "Ελληνική και παγκόσμια ποίηση" αφενός και αφετέρου την εκπομπή "Κατά βάθος το θέμα είναι ένα". Επίσης, έχει κάνει μαθήματα (παρουσιάζοντας το ποιητικό και εικαστικό έργο του) κι ακόμα ομιλίες (Ρεμπώ, Σεφέρη, Ρίτσο, Ελύτη, Καβάφη), σε διάφορα Γυμνάσια και Λύκεια, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, σε πνευματικά κέντρα και γκαλερί της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας. Έργα: Μανθρασπέντα (ποιήματα, 1977), Μυστικοί της Ανατολής (μεταφράσεις Σούφι, Ινδουιστών, Ταό και Ζεν ποιητών, 1980). Αρχαία Έδδα (μετάφραση της Αρχαία Ισλανδικής Έδδας, 1983). Ο Καθρέφτης του Πρωτέα (ποιήματα, 1986), Αθανάτου Μνήμης Σημεία (ποιητικά φιλοσοφικά κείμενα για τον Οιδίποδα, το Μαντείο των Δελφών κι όχι μόνο, 1987). Ποιήματα Κεντήματα στο Δέρμα του Διαβόλου, (1988), Ναός του Κόσμου (Ποιήματα,1996), ΠΥΡ ΑΕΙΖΩΟΝ (δοκιμαντέρ του Χρήστου Αρώνη, έχοντας ως πρωταγωνιστές τον ίδιο τον ποιητή και την Αριάδνη (κόρη του ποιητή), 1997. Ο Κήπος της Ποίησης (4.000 χρόνια ξένης ποίησης, 2001), Αρχέτυπα, (συνθέσεις από φωτογραφίες, ζωγραφιές και χειρόγραφη ποίηση, 2001), ΑΛΕΚΤΩΡ Ο ΕΡΑΣΜΙΟΣ, (Ερωτικά ποιήματα του Γιάννη Υφαντή κι ερωτικές ζωγραφιές (χαλκογραφίες) του Γιώργου Σταθόπουλου, 2002). Το Ιδεόγραμμα του Φιδιού (φιλοσοφικά δοκίμια, συνεντεύξεις, θρύλοι και η ερμηνεία τους, όνειρα και η ερμηνεία τους, πραγματικά περιστατικά, κείμενα για τη γλώσσα, ομιλίες, συνομιλίες, συνεντεύξεις, άρθρα, μηνύματα στο κινητό, 2003), Έρως ανίκατε μάχαν (Ερωτικά ποιήματα, 2004), Μάσκες του Τίποτε (Ποιήματα, 2005, πήλινο βιβλίο στα ελληνικά και στα γαλλικά, κατασκευασμένο από την γλύπτρια Marie-JoseArmando). Οι μεταμορφώσεις του Μηδενός (όλες οι ποιητικές συλλογές του Γ.Υ. σ’ έναν τόμο, εκτός αγοράς, εκδόσεις ΑΧ, 2009). Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ διαβάζει ΥΦΑΝΤΗ, (cd διάρκειας 73 λεπτών, LYRA, 2009). Στις αμμουδιές του Ομήρου (3.000 χρόνια ελληνικής ποίησης), προς έκδοσιν. Κάτω απ’ το εικόνισμα των άστρων (Μάσκες του Τίποτε), Ίκαρος 2013. Ποιήματά του μεταφράστηκαν κυρίως στα Ιταλικά, στα Βουλγαρικά, στα Αγγλικά, στα Γαλλικά, στα Αραβικά, στα Φινλανδικά, όπως επίσης στα Σουηδικά, στα Ρωσικά, στα Ισπανικά, στα Σκοπιανοβουλγάρικα, στα Κινέζικα, στα Σερβικά, στα Κουρδικά, στα Εβραϊκά, στα Γερμανικά και στα Περσικά. Ποιήματά του μελοποίησε ο Άγγλος μουσικός IvanMoody. Ο ίδιος μελοποίησε ποιήματά του, ένα ποίημα του Σόλωνα, καθώς και ποιήματα Σούφι, Ινδών και Ζεν ποιητών.
