Κατερίνα Ζησάκη, «Ποίημα για το τέλος του κόσμου»

και δε μου λες: γιατί είναι χάρτινα τα μάτια σου;
είπε εκείνος

δε βρίσκω πια κανένα νόημα στους ποιητές
εκείνη

τυλίχτηκαν ύστερα κόκκινο
ύστερα τυλίχτηκαν
κόκκινο μελάνι
κάθισαν ήσυχα
και τους κατάπιε η νύχτα

το σώμα της δε βρέθηκε ποτέ
της νύχτας λέω
δε βρέθηκε ποτέ το σώμα

~
Από την ποιητική συλλογή μισέρημος, εκδ. Μανδραγόρας, 2018
πηγή

H Κατερίνα Ζησάκη γεννήθηκε στη Λάρισα το 1984. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και ιστότοπους. Συμμετέχει στη συντακτική ομάδα του περιοδικού "Μανδραγόρας". Τίτλοι βιβλίων: Ιστορίες απ' το ονειροσφαγείο (Μανδραγόρας, 2014). Μισέρημος (Μανδραγόρας, 2018)