από κείνο τον τόπο ήταν περαστική
μα τώρα που το ξανασκέφτομαι
από όλους τους τόπους ήταν περαστική
από όλες τις φωτιές
όλα τα μάτια
από αλλού και για αλλού
συνήθιζε να λέει
και συνήθιζε
να μη συνηθίζει
πράγμα οξύμωρο
όπως ακριβώς η συνήθεια
όπως ακριβώς να αργοπεθαίνεις σε οχτάωρα
σκοτώνοντας τη λίμπιντο
σκουριάζοντας τους μύες
και παραλύοντας
κάθε σημάδι φαντασίας
απ' τη ζωή λέει ήταν περαστική
φορούσε κάθε βράδυ κι ένα άλλο παραμύθι
κι έβγαινε στη βροχή
έτσι σα συνήθεια
σκοτώνοντας τη συνήθεια
πράγμα οξύμωρο
όπως ακριβώς
η συνήθεια
όπως
ακριβώς
μα τώρα που το ξανασκέφτομαι
από όλους τους τόπους ήταν περαστική
από όλες τις φωτιές
όλα τα μάτια
από αλλού και για αλλού
συνήθιζε να λέει
και συνήθιζε
να μη συνηθίζει
πράγμα οξύμωρο
όπως ακριβώς η συνήθεια
όπως ακριβώς να αργοπεθαίνεις σε οχτάωρα
σκοτώνοντας τη λίμπιντο
σκουριάζοντας τους μύες
και παραλύοντας
κάθε σημάδι φαντασίας
απ' τη ζωή λέει ήταν περαστική
φορούσε κάθε βράδυ κι ένα άλλο παραμύθι
κι έβγαινε στη βροχή
έτσι σα συνήθεια
σκοτώνοντας τη συνήθεια
πράγμα οξύμωρο
όπως ακριβώς
η συνήθεια
όπως
ακριβώς
H Κατερίνα Ζησάκη γεννήθηκε στη Λάρισα το 1984. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και ιστότοπους. Συμμετέχει στη συντακτική ομάδα του περιοδικού "Μανδραγόρας". Τίτλοι βιβλίων: Ιστορίες απ' το ονειροσφαγείο (Μανδραγόρας, 2014). Μισέρημος (Μανδραγόρας, 2018)