Αλφονσίνα Στόρνι (Alfonsina Storni), «Ταξίδι»

Σήμερα το φεγγάρι με κοιτά
αχανές και λευκό
Είναι το ίδιο με χθες,
το ίδιο με αύριο.
Όμως είναι ένα άλλο που ποτέ
δεν ήτανε τόσο μεγάλο και χλωμό
Τρέμω όπως τα φώτα
τρέμουνε πάνω στα νερά.
Τρέμω όπως στα μάτια
συνήθως τρέμουν τα δάκρυα
Τρέμω όπως στις σάρκες
ξέρει η ψυχή να τρέμει.
Α, το φεγγάρι κουνά
τα ασημένια χείλη του.
Α, το φεγγάρι που είπε
τις τρεις παμπάλαιες λέξεις
«Θάνατος, μυστήριο αγάπη»,
Α, λιώνουν οι σάρκες μου.
Πάνω σε σάρκες νεκρές
κυρτώνει η ψυχή μου.

~

μετάφραση: Στέργιος Ντέρτσας

πηγή