Χάρις Κοντού, «Κυβέλης 3»

Στο πλωτό καράβι της λίμνης της Ζυρίχης
Φάγαμε καραβίδες
Ρουφήξαμε τα μεδούλια των ψαριών
Κι ύστερα μου μίλησες για δαχτυλίδια
Και για κόσμους

Τους γιους μας που θα κρεμιούνται απ’ τα μανίκια μας

Τα τραπέζια, τα κόκκινα μπαζάρ

Χριστοί ακόμα και τα κορίτσια μας!

Όλα σ’ αφθονία, σκέφτηκα,

Κι ένα γερό στροφιλίκι

Να κόβει το σκοινί στο σύμπαν-σήμερα,

Στο σύμπαν-πέτρα

Τραυλίζεις

Και πότε μεγάλωσε τόσο ο κόσμος;

Τα ψάρια, τα διαμάντια,

Εκείνον τον καθρέφτη

Εσύ κι εσύ

Θα σας φυλάω πάντα

Στο παιδικό μου δωμάτιο

Κυβέλης 3, στο Γαλάτσι
~
από την ποιητική συλλογή Η θηλή της λήθης, εκδ. Γαβριηλίδης, 2018

πηγή

Η Χάρις Κοντού γεννήθηκε το 1988 στην Αθήνα. Σπούδασε ψυχολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε το διδακτορικό της στην ψυχανάλυση στο University College του Λονδίνου. Η διδακτορική της διατριβή με τίτλο: «Ο μύθος της Περσεφόνης ως αναπαράσταση του ενστίκτου του θανάτου» (υποτροφία Ιδρύματος Ωνάση) πρόκειται να εκδοθεί στη Μ. Βρετανία. Εργάζεται ως ψυχολόγος σε ψυχιατρικά νοσοκομεία και, παράλληλα, ως σύμβουλος ψυχικής υγείας. Παρακολούθησε τα σεμινάρια ποίησης του ΕΚΕΒΙ με τον ποιητή Στρατή Πασχάλη.  Γράφει και εκδίδει ποιήματα σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Τίτλοι βιβλίων: Οι κερασιές το χειμώνα είναι μια κόκκινη επανάσταση (Γαβριηλίδης, 2012). Η θηλή της λήθης (Γαβριηλίδης, 2018)