Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare), «Άμλετ» (απόσπασμα)

(Ο Άμλετ δίνει οδηγίες στους ηθοποιούς)

ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ
ΣΚΗΝΗ 2
(Στην Αίθουσα. Μπαίνουν ο Άμλετ και τρεις από τους ηθοποιούς)

ΑΜΛΕΤ
Να αρθρώνετε καθαρά παρακαλώ, όπως είπα εγώ
τα λόγια μου και σας έδειξα πως ν'ακουμπούν μόλις
στην γλώσσα σας οι λέξεις. Όμως αν το στόμα σας
έμαθε μόνο να μασάει κι όχι να μιλά
όπως στους περισσότερους ανθρώπους και σε πολλούς
από τους ηθοποιούς μας, καλλίτερα τα λόγια να τα πει
ο διορισμένος κράχτης. Ούτε να πριονίζετε τον αέρα
με τα χέρια σας. Σε όλα να έχετε ένα κράτημα
Να κρατιέστε γερά στον χείμαρρο την τρικυμία στον χαλασμό
αν έτσι νοιώθετε, τους πάθους σας. Να δίνετε σ' όλα αυτά
μια απαλότητα. Το πάθος βγαίνει πιο δυνατό άμα
το αδυνατίζεις. Μου πιάνεται η ψυχή ν' ακούω
έναν τριχωτό ρωμαλέο τύπο περιχυμένο πούδρες
να κατασπαράζει ένα πάθος. Να το δαγκώνει με λύσσα
Να ξεκουφαίνει τους εξώστες όπου ποτέ δεν φθάνει
κανένα νόημα, μονάχα οι πόζες κι η βοή. Μου έρχεται
να μαστιγώσω όλους αυτούς που μ' έναν γελοίο οίστρο
υπερπαίζουν και κάνουν τον Ηρώδη πιο Ηρώδη.
Παρακαλώ αυτά να λείψουν.

ΠΡΩΤΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ
Το εγγυώμαι Αξιότιμε

ΑΜΛΕΤ
Ούτε να πάτε στο άλλο άκρο και να παίζετε
τάχα λιτά. Αδιάκοπα ελέγχετε το παίξιμο σας
Να βρίσκετε πάντα το φυσικό δέσιμο της δράσης
με τον λόγο. Κυρίως αυτό, μην απομακρύνεσθε
από τους απλούς τρόπους της φύσης. Η τέχνη
δεν ανέχθηκε ποτέ ό,τι είναι έξω από το μέτρο της
και πάντα το θέατρο σήκωνε ψηλά έναν καθρέφτη
για να κοιτάζεται η φύση. Αντανακλά την αρετή
και όχι τον ενάρετο το πέσιμο, όχι τον πεσμένο.
Εκεί αναγνωρίζει ο καιρός την πραγματική ηλικία του
και εμπιστεύεται το είδωλο της μορφής του. Το πάρα πολύ
ή το πολύ λίγο θα κάνει ίσως τους αδιάφορους
να γελάσουν, οι δίκαιοι όμως θα λυπηθούν
Αυτήν την δικαιοσύνη για την τέχνη να επιζητάτε
Ας είναι κι από έναν. Τους άλλους, όλους αφήστε τους-
κι ας είναι οι πιο πολλοί. Είδα να παίζουν ηθοποιοί
που μάλιστα λατρεύθηκαν από μερικούς και δεν καταλάβαινα
από την φωνή και το περπάτημα τους σε τι είδος ανήκαν
Ούτε χριστιανοί ούτε ειδωλολάτρες. Ούτε άνθρωποι
Έκρωζαν κι είχαν σπασμούς. Τόσο αποτρόπαια
μιμούνταν τους ανθρώπους που σκέφτηκα πως πλάσθηκαν
έτσι κακοί από παραγυιούς της φύσης

ΠΡΩΤΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ
Ελπίζω Κύριε
κι ως προς αυτό να έχουμε γίνει καλλίτεροι

ΑΜΛΕΤ
Να γίνετε ακόμα πιο καλοί. Και για τους κωμικούς σας
Συγκρατήστε τους. Να μη λεν περισσότερα από όσα
έχουν να πουν. Και να μη γελάν για να γελάσουν κάποιοι
και μέσα στα γέλια δεν προσεχθεί και χαθεί
ένα καλό κομμάτι του έργου. Αυτό είναι χυδαίο
και δείχνει την θλιβερή ματαιοδοξία του ηθοποιού
που το εκμεταλλεύεται. Φύγετε να είστε έτοιμοι
~
 μετάφραση Γιώργος Χειμωνάς, εκδόσεις Κέδρος

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης