Ρομπέρ Κρίλι (Robert Creeley), «Η ταμπέλα»

Όσο πιο ήσυχοι οι άνθρωποι είναι
τόσο πιο αργά ο χρόνος περνά

ώσπου να μείνει ένας μοναχικός άντρας
καθισμένος στη φιγούρα της σιωπής.

Τότε ουρλιάζει στον εαυτό του,
έλα δω ηλίθιε θ’ αρχίσεις να ξεθωριάζεις.

Ένα πρόσωπο που δεν είναι πρόσωπο
μόνο τα χαρακτηριστικά, ενός προσώπου, κολλημένα

σ’ ένα πρόσωπο ωσότου εκείνο το πρόσωπο
μείνει δίχως πρόσωπο, απαντά μ’ ένα

όν τίποτα εκεί εκεί
που ένας άντρας ήταν.
~ 

Μετάφραση: Αλέξης Τραϊανός

πηγή