Χαλίλ Γκιμπράν (Khalil Gibran), «Για τα παιδιά»

Και μια γυναίκα που κρατούσε ένα μωρό στην αγκαλιά της είπε:
Μίλησέ μας για τα Παιδιά
Κι εκείνος είπε:
Τα παιδιά σας, δεν είναι παιδιά σας. 

Είναι οι γιοί και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής, για τη ζωή.

‘Ερχονται στη ζωή με τη βοήθειά σας, αλλά όχι από εσάς, και

-μόλο που είναι μαζί σας-

δεν ανήκουν σε σας.

Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας,

όχι όμως και τις ιδέες σας,

γιατί αυτά έχουν δικές τους ιδέες.

Μπορείτε να δώσετε μια στέγη στο σώμα τους,

όχι όμως και στη ψυχή τους,

γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο,

που εσείς δε μπορείτε να επισκεφτείτε ούτε στα όνειρά σας.

Μπορείτε να προσπαθήσετε να τους μοιάσετε,

μην προσπαθείτε όμως να τα κάνετε όμοιά σας.

Γιατί η ζωή δε πάει προς τα πίσω και δε σταματά στο χτές.

Είστε το τόξο από το οποίο εκτοξεύονται τα παιδιά σας σαν ολοζώντανα βέλη.

Ο τοξότης βλέπει το σημάδι πάνω στο μονοπάτι του απείρου

και σας λυγίζει με τη δύναμή του,
ώστε τα βέλη του να τιναχτούν γοργά και μακρυά.
Το λύγισμά σας στο χέρι του τοξότη ας είναι για σας χαρά.
Γιατί όπως αυτός αγαπά τα βέλη που πετούν,
έτσι αγαπά και τα τόξα που είναι σταθερά.
~
Απόσπασμα από την ποιητική συλλογή “Ο Προφήτης” του Χαλίλ Γκιμπράν
πηγή

 

O Kahlil ή Khalil Gibran (1883-1931), ποιητής, στοχαστής και ζωγράφος, που έγινε ευρύτερα γνωστός με το βιβλίο του "Ο προφήτης", γεννήθηκε στο Bsharri του Λιβάνου από φτωχή οικογένεια μαρωνιτών χριστιανών. Το 1895 η οικογένειά του αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τη φυλάκιση του πατέρα του και τη δήμευση της περιουσίας του από τις οθωμανικές αρχές, και εγκαταστάθηκε στη Βοστώνη, περιοχή όπου υπήρχε μεγάλη κοινότητα λιβανέζων. Επειδή δεν είχε πάει καθόλου σχολείο, λόγω των οικονομικών δυσκολιών των παιδικών του χρόνων (είχε διδαχθεί τα αραβικά στο σπίτι), γράφτηκε στο αγγλόφωνο σχολείο-γυμνάσιο της περιοχής. Το 1898 επέστρεψε στη Βηρυτό, όπου γράφτηκε στο κολέγιο και παρέμεινε για τέσσερα χρόνια για να επανασυνδεθεί με τις πολιτισμικές του ρίζες. Εν τω μεταξύ, η ικανότητά του στη ζωγραφική είχε ήδη συγκεντρώσει το ενδιαφέρον του αβάν-γκαρντ φωτογράφου, καλλιτέχνη και εκδότη της Βοστώνης Fred Holland Day, που τον ενθαρρύνει στις προσπάθειές του. Το 1904 οργανώνει την πρώτη του έκθεση ζωγραφικής στη Βοστώνη, κατά τη διάρκεια της οποίας γνωρίζεται με την οκτώ χρόνια μεγαλύτερή του Mary Elizabeth Haskell, με την οποία θα συνδεθεί με φιλία για όλη του τη ζωή. Το 1908 πηγαίνει στο Παρίσι για να μαθητεύσει για δύο χρόνια κοντά στον Αύγουστο Ροντέν, όπου γνωρίζεται με τον, επίσης πιστό φίλο του, γλύπτη Youssef Howayek. Ενώ τα πρώτα έργα του Γκιμπράν είναι γραμμένα στα αραβικά, τα περισσότερα έργα του μετά το 1918 είναι γραμμένα απευθείας στα αγγλικά. Σαν συγγραφέας, θα επιχειρήσει με την πένα του να γεφυρώσει τον πολιτισμό της Ανατολής με αυτόν της Δύσης. Ζώντας στην Αμερική, θα προσπαθήσει, δίκην προφήτη, να διασώσει την ελληνοχριστιανική πολιτισμική παράδοση του ανθρωπισμού, της οποίας η εγκατάλειψη είναι περισσότερο από αισθητή, και, ταυτόχρονα, να επανασυνδέσει τον δυτικό άνθρωπο με τη σοφία που είναι κρυμένη μέσα του. Ο Γκιμπράν ξανάγραψε πολλές φορές τον "Προφήτη" -μια σύνθεση 23 ποιητικών στοχασμών- μέχρι να εκδοθεί, τελικά, το 1923. Γραμμένο από τον ίδιο στην αγγλική γλώσσα, είναι το βιβλίο που τον έκανε περισσότερο γνωστό και γνώρισε πολλές επανεκδόσεις. Πέθανε τον Απρίλιο του 1931 στη Ν. Υόρκη από φυματίωση και κίρρωση του ήπατος και θάφτηκε στην πατρίδα του. Τίτλοι βιβλίων