Μπορίς Βιάν (Boris Vian), «Αν έβρεχε δάκρυα»

Αν έβρεχε δάκρυα
Όταν πεθαίνει μιʼ αγάπη
Αν έβρεχε δάκρυα
Όταν βαραίνουν οι καρδιές

Σʼ ολόκληρη τη γη

Για ένα σαραντάμερο

Δάκρυα πικρά

Θα πνίγανε τους πύργους

Αν έβρεχε δάκρυα

Όταν πεθαίνει ένα παιδί

Αν έβρεχε δάκρυα

Όταν γελάνε οι κακοί

Σʼ ολόκληρη τη γη

Με γκρίζα κύματα και κρύα

Δάκρυα πικρά

Το παρελθόν θα τάραζαν

Αν έβρεχε δάκρυα

Όταν σκοτώνουμε τις καθαρές καρδιές

Αν έβρεχε δάκρυα

Όταν χανόμαστε κάτω απʼ τα τείχη

Σʼ ολόκληρη τη γη

Θα γίνονταν κατακλυσμός

Από τα δάκρυα τα πικρά

Των δικαστών και των ενόχων

Αν έβρεχε δάκρυα

Κάθε φορά που ο θάνατος

Κραδαίνοντας τα όπλα του

Σκίζει τα σκηνικά

Σʼ ολόκληρη τη γη

Δε θα ʼμενε πια τίποτα

Παρά τα δάκρυα τα πικρά

Του πένθους και της φρίκης.

~

Οι παραπάνω στίχοι του ποιήματος “Αν έβρεχε δάκρυα” είναι από το βιβλίο “Μπορίς Βιαν, ποιήματα”, Εκδ. Γνώση, μετάφραση Αντώνη Φωστιέρη και Θανάση Νιάρχου

πηγή