όταν στεγνώνεις τα ιδρωμένα από πόθο
ρούχα σε νέφη,
όταν αρπάζεσαι από μια καρδιά
που στάζει χτύπο ακοίμητο στο χάδι,
όταν ξυπόλητος από επιθυμίες
μεριμνάς χαμόγελα
στην πεδιάδα του προσώπου,
όταν περικυκλώνεις με αφανέρωτη σάρκα
τους βαθείς πυρήνες των αγγιγμάτων.
Φίλησε με,
αν δεν παραδίνεσαι τυφλό κορμί
στο εφήμερο περίγραμμα,
αν δεν χάνεσαι στα άγρια αρώματα των πόρων,
αν δεν ξεσηκώνεις άκρα
που διαλύονται
στα σύντομα χνώτα της σφοδρότητας.
Φίλησέ με,
σου το ορκίζομαι
δε θα ζητήσω τίποτα άλλο
πέρα από το ουράνιο
κι απερίσπαστο φιλί σου.
ρούχα σε νέφη,
όταν αρπάζεσαι από μια καρδιά
που στάζει χτύπο ακοίμητο στο χάδι,
όταν ξυπόλητος από επιθυμίες
μεριμνάς χαμόγελα
στην πεδιάδα του προσώπου,
όταν περικυκλώνεις με αφανέρωτη σάρκα
τους βαθείς πυρήνες των αγγιγμάτων.
Φίλησε με,
αν δεν παραδίνεσαι τυφλό κορμί
στο εφήμερο περίγραμμα,
αν δεν χάνεσαι στα άγρια αρώματα των πόρων,
αν δεν ξεσηκώνεις άκρα
που διαλύονται
στα σύντομα χνώτα της σφοδρότητας.
Φίλησέ με,
σου το ορκίζομαι
δε θα ζητήσω τίποτα άλλο
πέρα από το ουράνιο
κι απερίσπαστο φιλί σου.
~
Η Μαρία Τζίκα γεννήθηκε το Σεπτέμβριο του 1980 στην Θεσσαλονίκη. Κατάγεται από τη Χαλκιδική και μεγάλωσε στον Πολύγυρο. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Πάτρας και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στη Δημιουργική Γραφή του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Τίτλοι βιβλίων: Ελαττωματικό χώμα (Το Κεντρί, 2015). Μισός θεός (Βακχικόν, 2019)
