Μάτση Χατζηλαζάρου, «Σταγόνες»

 Αδιάκοπα ως τον ουρανό
απ’ τα βάθη της γης και των ωκεανών
ως το αίμα
εισδύει μες στο κόκαλο
το πεταμένο πίσω από μια μάντρα με τσουκνίδες
πολύ καιρό αφού λιώσουν οι σάρκες
η σταγόνα
κάθε νερού κάθε υγρού και χυμού
που μας περικλείνει προτού γεννηθούμε

φτέρες πλαγκτόν ή ατόλλ

είναι σημάδια στις γλώσσες όπως

η σταγόνα

κάθε νερού κάθε υγρού και χυμού

που μας περικλείνει προτού γεννηθούμε

αδιάκοπα ως τον ουρανό

απ’ τα βάθη της γης και των ωκεανών

ως το στόμα μου

δίχως τέλος φανερό

κάθε σταγόνα που κυλάει ξεχειλίζει

και πλημμυρίζει και εξατμίζεται

ένας διάλογος παλάμη με παλάμη

και τα φύλλα αραιώνουνε

το φως εισδύει έως τους κρυφούς λοβούς

μες στη νωπή θαλπωρή

θαλάμη με παλάμη

τα βλέμματα είναι χνούδι φυλλωσιάς

τα λόγια είναι οι φλέβες της

όταν δε σέρνεις πια τ’ αστέρια

σαν του καταδίκου τους χαλκάδες

τ’ αστέρια που σε κρατάνε καθηλωμένο

με τον θάνατο

που μας περικλείνει προτού γεννηθούμε

σφουγγάρι της κάθε σταγόνας που κυλάει ξεχειλίζει

και πλημμυρίζει και εξατμίζεται

σταγόνες δάκρυα γάλα και σπέρμα

σταγόνες χυμό σταγόνες φαρμάκι

τόσες σταγόνες που πλανιούνται

μετρημένες για κάθε μοίρα

αδιάκοπα ως τον ουρανό

απ’ τα βάθη της γης και των ωκεανών

ως το αίμα

πηγή

 

Η Μάτση Χατζηλαζάρου, πραγματικό όνομα: Μαρία Λουκία Χατζηλαζάρου (Θεσσαλονίκη,1914 – Αθήνα, 1987) ήταν Ελληνίδα ποιήτρια. Θεωρείται από πολλούς η πρώτη υπερρεαλίστρια ποιήτρια στην Ελλάδα. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με την ποιητική συλλογή "Μάης, Ιούνης και Νοέμβρης" με το ψευδώνυμο Μάτση Ανδρέου. Το σύνολο του γραπτού έργου της περιλαμβάνει τέσσερις ποιητικές συλλογές (που κυκλοφορούν σε συγκεντρωτική έκδοση με τίτλο "Ποιήματα" από τις εκδόσεις Ίκαρος), και δημοσιεύσεις σε λογοτεχνικά περιοδικά. Από το 1973 και ως το τέλος της ζωής της, το 1987, έζησε στην Αθήνα και εργάστηκε στην υπηρεσία δημοσίων σχέσεων της Εμπορικής Τράπεζας. Το 2013 κυκλοφόρησε και η αλληλογραφία της με τον Εμπειρίκο, μετά την διάλυση του γάμου τους, την εποχή που η Χατζηλαζάρου ζούσε στο Παρίσι.