Μίμης Φωτόπουλος, «Μια μέρα θ' ανέβω ψηλά στο φεγγάρι..»

Μια μέρα θ' ανέβω
ψηλά στο φεγγάρι
μήπως σε βρω.
Κι αν δεν υπάρχεις
Κι αν χάσω κι αυτή την ελπίδα

σαν απίθανος φακίρης
θα γεμίσω τα χέρια
μ' αστέρια.
Κι αφού θρηνήσω
θα τα σκορπίσω
στο χάος
Κι αυτά θα γράψουνε
πάνω στο μσύρο πέπλο
του ουρανού
την ατελείωτη πίκρα
της καρδιάς μου.
~
από τη συλλογή Ημιτόνια, εκδ. 24 Γράμματα, 2019

 

Ο Μίμης Φωτόπουλος γεννήθηκε στη Ζάτουνα Γορτυνίας τον Απρίλιο του 1913. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Παρακολούθησε μαθήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (μέχρι το β΄ έτος, 1933). Εργάσθηκε ως ηθοποιός - θιασάρχης από το 1952 και σκηνοθέτης από το 1960. Έγραψε 7 βιβλία (4 ποιητικές συλλογές: "Μπουλούκια", 1940, "Ημιτόνια", 1960, "Σκληρά τριολέτα", 1961 και ο "θάνατος των ημερών", 1976) και 3 αυτοβιογραφικά ("25 χρόνια θέατρο", 1958, "Το ποτάμι της ζωής μου", και "Ελ Ντάμπα - Όμηρος των Εγγλέζων", 1965) και 2 θεατρικά έργα ("Ένα κορίτσι στο παράθυρο", 1966 και "Πελοπίδας ο καλός πολίτης", 1976) που έχουν παιχτεί. Οργάνωσε 5 εκθέσεις ζωγραφικής (ιδιότυπης τεχνικής κολάζ γραμματοσήμων). Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου και Πρόεδρος του Δ.Σ. Άρματος Θέσπιδος. Έκανε θεατρικές περιοδείες στην Αμερική, Γερμανία, Αίγυπτο, Τουρκία και Κύπρο. Τιμήθηκε με τα παράσημα Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α΄ και Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Σημαντικότερες συμμετοχές του ήταν στο "Βυσινόκηπο" του Τσέχωφ, στις "Αγριόπαπιες" του Ίψεν στο θέατρο Τέχνης, στο "Όνειρο καλοκαιρινής νύκτας" του Σαίξπηρ στο θέατρο του Βασιλικού Κήπου (1956) και για πολλά χρόνια συνεργάστηκε με τον Ντ. Ηλιόπουλο. Εμφανίστηκε σε δεκάδες κωμωδίες φάρσες αλλά και δραματικούς ρόλους. Χαρακτηριστικές ερμηνείες στο "Ο καλός στρατιώτης Σβέικ" και "Δον Καμίλλο". Επίσης σε περισσότερες από 100 ταινίες με κωμικούς ρόλους όπως "Η Κάλπικη λίρα", "Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο", "Τα κίτρινα γάντια", "Το σωφεράκι" κ.ά. Πέθανε στην Αθήνα στις 29 Οκτωβρίου 1986.