Αναστασία Γκίτση, «Σαν Καβάφης»

Έζησε, έλεγε, σ’ εκκωφαντικές συναντήσεις
έπαιζε έλεγε, αμαρτωλά παιχνίδια μ' αγγέλους
και δαίμονες, τσαλαβουτούσε σ' ευάρεστες
αγκαλιές.
Αχ! μάτια εσείς, που τόσο
αγαπηθήκατε και τώρα σας ταιριάζει
μοναχά να κλαίτε.
Από κείνα τα λάθη τράβηξε, έλεγε,
λαχνό κι η αϋπνία της ζωής
ποτέ δεν του τα συγχώρησε.

~

Από τη συλλογή Ξέρω! Είναι κάπως αργά.., 2000

πηγή

Η Αναστασία Γκίτση γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Υπ. Διδάκτωρ θεολογίας. Αποφοίτησε με άριστα από το τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ και συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στον τομέα της «Οικουμενικής Θεολογίας».Με πλήρη υποτροφία από το Βατικανό σπούδασε την γαλλική γλώσσα στο C.L.A. (Besancon της Γαλλίας). Υπότροφη του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κων/λεως εκπόνησε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Centre Orthodoxe du Patriarcat Oecuménique (Chambésy – Ελβετία). Είναι καθηγήτρια θεολογίας στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από το 2005. Αρθρογραφεί  σε ηλεκτρονικά  Βακχικόν (τακτική στήλη «εξ αφορμής»)  Charity (τακτική στήλη "potetris") και έντυπα περιοδικά Σύναξη, Θεολογία άλλα. Άρθρα, μελέτες, μεταφράσεις και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, εφημερίδες, περιοδικά (ελληνικά και ξένα), και ανθολογίες. Τίτλοι βιβλίων: Κορίτσι Των Σκοτεινών δασών (Μπαρμπουνάκης, 2010). Ξέρω! Είναι κάπως αργά… (Παρατηρητής, 2000)

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας anastasiagkitsi.com