Παναγιώτης Γούτας, «Οι αδικαίωτοι έρωτες»

 Πιο βασανιστικά στη μνήμη επιστρέφουν
τα βλέμματα που γύρισαν αδικαίωτα στη βάση τους.
Οι μορφές των γυναικών που δεν μας δόθηκαν.
Οι έρωτες που κάηκαν στον αέρα
- φιάλες, θαρρείς, υγραερίου -
και σκόρπισαν και χάθηκαν.
Πιο βασανιστικά στη σκέψη επιστρέφουν
τα σώματα που δεν γευτήκαμε,
που από μια παρανόηση ή μια κακή εκτίμηση,
από αδράνεια, φόβο ή αδιαφορία,

δεν τα αγγίξαμε,

δεν κυλιστήκαμε μαζί τους

σε σεντόνια του πόθου.

Τα βλέμματα που βιαστικά προσπεράσαμε,

οι αδικαίωτοι έρωτες, τα ανέγγιχτα σώματα,

μας τυραννούν, απ' τα κατακτημένα, πιο πολύ.

~

 από τη συλλογή Ντόρτια, Εκδ. Ποιήματα των Φίλων, 2012

πηγή

 

 Ο Παναγιώτης Γούτας γεννήθηκε το 1962 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε νομικά και παιδαγωγικά. Εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση. Από το 1990 δημοσιεύει ποίηση, διηγήματα και μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ από το 2002, δημοσιεύει τακτικά βιβλιοκρισίες και κριτικά κείμενα. Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά "Τραμ", "Παραφυάδα", "Οδός Πανός", "Μπιλιέτο", "Εντευκτήριο", "Ένεκεν", "Πάροδος", "Πόρφυρας", "Παρέμβαση", "diodos 66100", "Jazz & Τζαζ" και το ένθετο "Πανσέληνος" της εφημερίδας "Μακεδονία". Είναι τακτικός συνεργάτης της "Οδού Πανός" και του "Index" και περιστασιακός συνεργάτης της "Βιβλιοθήκης" της εφημερίδας Ελευθεροτυπία". Το 2001 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια τη συλλογή αφηγημάτων "Τα λάφυρα του Αυγούστου" και το 2002 από τις ίδιες εκδόσεις, τα αφηγήματα "Το ίδιο έργο της ζωής μου". [Τίτλοι βιβλίων του συγγραφέα ΕΔΩ]